நேற்று - இன்று - நாளை
by mounirasigan©
நேற்று - இன்று - நாளை (இது ஒரு டைம் மிஷின் கதை) - 1
ஞாயிறு காலை. அமெரிக்காவில் இருந்து அப்போதுதான் அமெரிக்க விமானம் ஒன்று சென்னை வந்து தரை இறங்கியது . சென்னை ஏர்போர்ட் பரபரப்பாக இருந்தது அந்த விடியற்காலை 4. 30 மணி. ஆனாலும் ஏர்போர்ட் பரபரப்பாக இயங்கிக் கொண்டு இருந்தது. நானும், என் அம்மாவும் ராகவனுக்காக நின்றுக் கொண்டு இருந்தேன். ராகவன் ஒரு 7 வருடம் முன்பாக அமெரிக்கா சென்ற புத்திசாலி. நான் மட்டும் படிக்காமல் இருந்துவிட அவன் மட்டும் அமெரிக்காவில் படிக்க சென்று விட்டான். ராகவை நினைக்கும்போதே என் உடல் பரபரப்பானது. மெல்ல என் சேலை தலைப்பை சரி செய்துக் கொண்டேன். என் வயது 20. ஆனாலும் இன்னும் புடவை கட்டிக்கொள்ள பழக்கப்படவில்லை. ஆனாலும் அம்மாவின் விருப்பம் இது.
ராகவனுக்கு தமிழ்நாட்டு பெண்களை பிடிக்கும். எனவே அவனுக்கு பிடித்தாற்போல ஒரு பட்டுப்புடவை, தலையில் ஏராளமான மல்லிகை பூக்களுடன் மணக்க நின்றுக் கொண்டு இருந்தேன். என் பக்கத்தில் என் அம்மா சித்ரா நின்றுக் கொண்டு இருந்தாள். அம்மாவிற்கு வயது 42. மலையாளக்காரி. ஆனால் தமிழ்நாட்டில் பல காலம் வாழ்ந்து இருந்ததால் அவள் பேசும் தமிழில் எக்கச்சக்கமான மலையாள வாடை. உடையிலும் மலையாள நெடி. இப்போதும் மலையாள முண்டு அணிந்து இருந்தாள். சென்னையில் மலையாள முண்டுடன் இருந்ததால் ஏர்போர்ட்டில் இருந்த பலர் அவளை இன்னும் சைட் அடித்துக் கொண்டு இருந்ததை கவனித்தேன். இந்த ஏர்போர்ட் சூழ்நிலையே எனக்கு சற்றே பிரமிப்பாக இருந்தது. அதே சமயம் சற்று பதட்டமாகவும் இருந்தது. சிறிது நேரத்தில் ராகவன் வெளிப்பட்டான்.
"ஹாய், சித்து அண்ட் பவ்" என்ற ராகவனை ஆச்சரியமாக பார்த்தேன்.ஆர்வத்துடன் பார்த்தான். ராகவன் 6 அடி இருப்பான். நடிகர் மாதவன் போல புன்னகை முகம். நல்ல கலர். நல்ல உடற்பயிர்ச்சி செய்ததால் இன்னும் அமர்களமாக இருந்தான். அமெரிக்கா இன்னும் அவன் கலரை அதிகரித்து இருந்தது.
"ஹாய் ராகவ்" என்றேன்.
"யாரு இது பாவ்னாவா?" என்ற அவன் பதிலில் அமெரிக்க வாடை.
"ம்ம்ம்" என வெட்கப்பட்டுக் கொண்டே குனிந்துக் கொண்டேன்.
"ஆளே மாறி போயிட்டே" என்றான்.
"நீயும்தான்" என்றேன்.
"இல்லே. அப்படியேதான் இருக்கேன். ஆனா ரொம்ப டயர்டா இருக்கு." என்றான் ராகவ்.
"ம்ம்ம் ஏதாவது எர்ஹோசஸ்டசை கடலை போட்டுட்டு இருந்திருப்பான்" என்று பேச்சில் சேர்ந்துக் கொண்டாள் அம்மா.
"ஏய். சித்து. அதெல்லாம் இல்லை. ராத்திரி தூக்கமே இல்லை. எல்லாம் உன் நினைப்புதான்" என்று சொல்லி அம்மாவை கட்டிக் கொண்டான்.
"ஐயோ. என்னையா? நல்லா கப்சா" என்று அம்மா சொல்ல அவன் பதில் சொல்லாமல் சிரித்தான்.
"எப்படி இருக்கே?" என்று தன் அலைபாயும் கேசத்தினை சரி செய்தபடி, புன்னகை செய்துக் கொண்டே என் அம்மா கேட்டாள்.
"நல்லா இருக்கேன்" என்று சொல்லி மெல்ல அம்மாவின் கன்னத்தை தடவினான்.
"ஏய். சும்மா இரு. பாவனா இருக்கா" என்று என்னை பார்த்து சிரித்தாள் அம்மா.
"ம்ம். நான் அப்படித்தான் நடந்துப்பேன். இன்னிக்கா இப்படி உன்கிட்டே நடந்துக்கறேன். இது பாவனாக்கு நல்லா தெரியும்" என ராகவ் சிரித்துக் கொண்டே சொல்ல என் முகம் சிவந்தது.
"என்ன பாவனா. வயசுக்கு வந்துட்டயா?" என்று என்னை பார்த்து என்று கண்சிமிட்டினான் ராகவ்.
"ச்சீய்" என்றேன்.
"அப்ப இன்னும் வரலயா?"
"ச்சீய்"
"என்ன ச்சீய். வேறு எதுவுமே தெரியாதா?" என்று ராகவ் சிரித்துக் கொண்டே வர நாங்கள் அனைவரும் காருக்கு வந்தோம்.
"இன்னும் மாருதிதானா. இன்னும் மாத்தலையா?" என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவ் கார் கதவை திறந்தான்.
"என்ன பண்றது. போதிய வருமானம் கிடையாது" என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே.
"நான் வந்துட்டேன் இல்லை. இனி உனக்கு கரென்சி அபிஷேகமே பண்றேன்" என்று சொல்லி ராகவ் கண்ணடிக்க
"ச்சீய்" என்று அம்மா அழகாக வெட்கப்பட்டாள். .
"தேங்க்ஸ்டி"
"தேங்க்ஸா. எதுக்கு ராகவா?"
"நான் கேட்டதுக்காக மலையாள முண்டுவிலேயே வந்திருக்கயே. அதுக்குதான்" என்றான்.
"ச்சீய்"
"ஆனா. ஒன்னு மிஸ்ஸிங்"
"இல்லை. மறக்கலயே" என்று சொல்லி காரிலில் உள்ளே இருந்த பையில் இருந்து அந்த மல்லிகை சரத்தை எடுத்தாள். இதை எப்போ வாங்கினாள்? தெரியலயே.
"நீ வச்சி விடணும்தான்"
"ஓ. அதுக்கா?" என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவன் அம்மாவின் அடர்ந்த நீண்ட கூந்தலில் மல்லிகை சரத்தை சூடி விட்டான்.அம்மாவும் ராகவும் கார் பின்னால் அமர நான் காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன். ராகவ் சிரித்துக் கொண்டே அம்மாவை தன் மடி மீது அமர்த்திக் கொண்டான். பின் தன் மடியிலிருந்த சித்ராவை அணைத்த ராகவ், அப்படியே ஒரு கையில் அவள் மார்பகங்களை மாற்றி மாற்றி பிசைந்தான். மற்றொரு கை விரல்களை அவள் ஜாக்கெட்டினுள் செலுத்த முயல
"ச்சீ. கையை எடுடா. கை எங்கே போகுது? ம்ம்ம். சும்மா இரு. பாவனா இருக்கா" என்று அம்மா சிணுங்கினாள்.
"ஏய். பாவனா இன்னும் வயசுக்கு வரலன்னா வர வைப்போம்" என்றான் ராகவ்.
"ஏய். அவ சமைஞ்சி 6 வருஷம் ஆச்சு"
"உன் தொழிலுக்கு இறக்கிட்டயா?"
"ச்சீய். கெட்டப் பையா. வீட்டுக்கு வா"
"வந்தா என்ன செய்வே?"
"ம்ம்ம் உன் கொட்டையை கடிச்சி துப்பிடறேன்" என்று இருவரும் சிரிக்க ஆரம்பிக்க, நான் காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன். மெல்ல காரை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தாலும் என் கவனம் எல்லாம் பின்னால் இருக்கும் அவர்கள் சிணுங்கல், முனகலில் இருந்தது. ஹனிமூன் தம்பதிகள் போலவே நடந்துக் கொண்டார்கள். என் நினைவு சில வருடம் முன்னால் போனது.
**********
சரியாக ஏழு வருடம் முன்னர். .
ரயில் ப்ளாட்ஃபார்மை விட்டு வேகமாக நகர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. நாங்கள் லேட். அம்மா முன்னால் ஓட நான் அவளுக்கு பின்னால் ஓடிக் கொண்டு இருந்தேன். அப்போது என் வயது சரியாக 13-14 இருக்கும். பாவாடை - சட்டை போட்டுக் கொண்டு இருந்தேன். அம்மா ரயிலை பிடிக்க இன்னும் வேகமாக ஓடிக் கொண்டு இருந்தாள். ஒருவாறு ரயிலை அடைந்தவுடன் அம்மா ரயிலில் தொத்திக்கொள்ள நான் அவள் கையை பிடித்து உள்ளே ஏறினேன். ஒரு வழியாக பிடித்து விட்டோம்.
"அப்பாட." என அம்மா பெருமூச்சு விட்டாள். எங்கள் இருக்கையை தேட ஆரம்பித்தோம். இருக்கை அடைந்தவுடன் பையை கீழே தள்ளி விட்டு அவள் அரேஞ்ச் செய்ய நான் சீட்டில் அமர்ந்தேன். இது பாலக்காடு மெயில். பாஸஞ்சர். அதான் கூட்டமே இல்லை. வியற்வை சிந்த இருக்கும் அம்மாவை பார்த்தேன். அம்மா நல்ல அழகு. இப்ப இருக்கும் லஷ்மி ராய் போல நல்ல உயரம். அம்மா பேரு சித்ரா நாயர். நாயர் குலத்துக்கு உரிய சிவந்த நிறம். அரேபிய குதிரை போல அப்படி ஒரு அழகு.
"எப்பம்மா சென்னை போவோம்"
"ஒரு நாள் ஆகும் செல்லம்"
ஓ. அம்மா சொந்த ஊரு எங்கேயோ பாலக்காடு பக்கம் இருக்கு. எப்பவும் நாங்கள் வருட வருடம் இங்கு ஒரு தடவை வருவோம். வந்தால் நிச்சயம் அம்மாவிற்கும், அவள் அப்பாவிற்கும் சண்டை நடக்கும். எனக்கு என் அப்பா யாருன்னு தெரியாது. ஆனா என் தாத்தா பிடிக்கும். பாலக்காடு பிடிக்கும். ரயில் பிடிக்கும். எனவே எப்போதும் இந்த ரயில் பயணம் உண்டு. அப்போதுதான் ராகவை முதன் முறையாக பார்த்தேன். எங்கள் எதிரில் அமர்ந்து லேசாக சிரிந்தான். ஒரு 20 வயது இருக்கும் என நினைக்கிறேன். அவன் சிரிப்பு சிநேகபூர்வமாக இருந்தது அது. அவன் என்னை பார்த்ததும் எனக்கு குறுகுறுவென இருந்தது. அம்மாவையும் பார்த்து சிரித்தான். அப்போது டி. டி. ஆர் வந்து டிக்கெட் கேட்டார்.
"எங்கேடி சிவப்பு பர்ஸ்" என்று அம்மா கேட்க
"எனக்கு தெரியாதா"
"ஐயோ. எண்டெ குருவாயூரப்பா. அதில்தானே டிக்கெட், ரூபா" எல்லாம் இருக்கு என்று அம்மா கத்த ஆரம்பித்தாள்.
"என்ன டிக்கெட் இல்லையா? என்ன நாடகம். இதே பொழப்பாபோச்சி. இறங்கு" என்று டி. டி. ஆர் அதட்ட நான் மேலும் மிரண்டு போனேன். அம்மா நிலமை இன்னும் மோசம்னா. டி. ஆர் எங்களை மேலும் கோவமாக
"ஆல் ப்ராஸ்டியூட்ஸ்" என்று சொல்ல
"டி. டி. ஆர் மைண்ட் யுவர் வார்ட்ஸ்" என்று அந்த இளைஞ்ன் எழுந்தான்.
"அப்போ காசு யாரு தருவா?"
"நான் தறேன்" என்று அந்த இளைஞன் சொன்னான்.
"வேணாங்க அதெல்லாம்" என்று அம்மா பதற, அவன் தடுத்தும் கேட்காமல் டி. டி. ஆர் கையில் நான்கு, ஐந்து 500 நோட்டுகளை வைத்தான். சற்று நேரத்தில் எல்லாம் அடங்கியதுனா. டி. ஆர் முனகிக் கொண்டே நகர்ந்தார்.
"தேங்க்ஸ் ஸார். நீங்க இல்லேன்னா எங்க நிலமை" என்றாள் அம்மா.
"ஐயோ. எதுக்கு ஸார் மோருன்னு. ராகவன். சுருக்க ராகவ்னு கூப்பிடுங்க மேடம்"
""நீங்க மட்டும் மேடம்னு கூப்பிடலாமா? நான் சித்ரா. இது பாவனா"
"பாவனா என்ன படிக்கறே?"
"படிக்கல" என்றேன்.
"ஏன்"
"தெரியலை. ஸ்கூல் இவளுக்கு ஏனோ பிடிக்காம போயிட்டது" என்றாள் அம்மா.
"நீங்க படிச்சி இருக்கீங்களா?" என்றேன்.
"ஏய். என்னடி வாய் துடுக்குத்தனமா?" என்று அம்மா என்ன அடக்க முயன்றாள்.
"விடுங்க. கேளு பாவனா?"
"நீங்க படிச்சிருக்கீங்களா?"
"ம்ம்ம்ம். காலேஜ் படிக்கிறேன்"
"அப்ப சொல்லுங்க. அவன் சொன்னானே ப்ராஸ்டி. என்னமோ. அப்படின்னா"என்றதும் அம்மாவும், அவனும் அதிர்ந்து போனார்கள்.
"விடு. அது ஏ ஜோக்ஸ்" என்று சமாளித்தான்.
"ஏ-ஜோக்ஸ்னா"
"ப்ராஸ்டி. ஏதோ சொன்னானே. அப்புறம் ஏ-ஜோக்ஸ்னா உனக்கு அர்த்தம் தெரியுமாம்மா" என்றதும் இருவரும் தடுமாறி போனார்கள்.
"உங்களுக்கு அதன் அர்த்தம் தெரியுமா?" என்றான் ராகவ் சிரித்துக் கொண்டே அம்மாவை பார்த்து.
"தெரியும். நான் கொஞ்சம் படிச்சி இருக்கேன். க்ளாஸ் நாலு" என்று சொல்லி அம்மா கொல்லுன்று சிரித்தாள். பின் இருவரும் சிரித்து பேசிக் கொண்டே வந்தார்கள். சில ஆங்கில வார்த்தைகள் புரியவில்லை. ரயில் ஒரு மணி நேரம் ஓடியது. ஆனால் நேரம் போனதே தெரியவில்லை. அவன் ஷார்ட்ஸ் போட்டுக் கொண்டான். அன்று நாங்கள் வீட்டில் இருந்து கட்டிக் கொண்டு வந்த சப்பாத்தியை கொடுத்தோம். அவன் சப்பாத்தி தட்டை வாங்கிக் கொண்டான். மெல்ல உணவு அருந்த தொடங்கினோம். சாப்பிட்டு நான் மேல் பர்த்தில் படுத்துக் கொண்டேன். அம்மா கீழ் பர்த்தில் படுக்க அவன் எங்களுக்கு எதிரே உள்ள பர்த்தில் படுத்துக் கொண்டான். அம்மாவும் அவனும் சகஜமாக பேசிக் கொண்டு வந்தார்கள்.எனக்கு இது ஆச்சரியமாக இல்லை. அம்மா தவிர எல்லாருடனும் சகஜமாக பேசுவார்கள். ஆனால் ஆச்சரியம் இந்த பையனும் சகஜமாக பேசுவதுதான். மெல்ல மெல்ல நான் தூங்க ஆரம்பித்தேன். .
ஒரு அரை மணி நேரம் தூங்கி இருப்பேன். ரயில் வேகமாக ஆட்டம் போட தூக்கம் கலைந்தது. என் பார்வை எதிர் பர்த்தில் போக அதிர்ந்தேன். அங்கே ராகவன் என் அம்மாவின் உதட்டை இறுக்கமாக முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தான். உடனே ஐஸ் போல உறைந்து போனேன். லேசான முத்தம் இல்லை. அழுத்தமான முத்தம். ஒரு நிமிடம் அவன் என் அம்மா உதட்டை கடிக்கிறாளோ என்று தோன்றியது.
"என்ன துரை இந்த கடி கடிக்கறாரு" என்ரு அம்மா தன் வெளீர் பல் வரிசை தெரிய சிவந்த இதழ்களை சுழித்து குறும்பாக சிரித்தாள்.எனக்கு மேலும் வியற்த்தது. ஏன் அம்மா சிரிக்கிறாள். கோபப்படவில்லை.
"முதலில் தயங்கினேன்" என்று ராகவ் வழிந்தான்.
"அப்புறம்" என்றாள் அம்மா கொஞ்சலாய்.
"நீங்க தொழில் பார்ட்டின்னு தெரிஞ்சதும்."
"தைரியம் வந்துடுச்சாக்கும். வேணும்னா வீட்டுக்கு வா" என்றால் அம்மா.
இது என்ன? அம்மாவிற்கு இப்படி ஒரு முகமா. அதிர்ந்தேன்.
"இல்ல. இப்பவே வேணும்"
"இப்பவேவா? "
"ஆமா எவ்வளவு காசு செலவானாலும் பரவாயில்லை"
"ம்ம்ம். பணக்கார வீட்டு கன்னுக்குட்டி. ரொம்ப காசு செலவு பண்ணுற போலிருக்கே" என்றாள்
"உனக்கு என்னை பிடிச்சிருக்கா" என்றான்.
"பிடிச்சிருக்கு உன்னை. ஆனா உன் காசு இன்னும் பிடிச்சிருக்கு" என்றாள் அம்மா.
"அப்போ நான் சொல்ற மாதிரி கேட்கணும்" என்றான் ராகவ்.அம்மா தயங்கி மெல்ல தன் புடவை தலைப்பை சரித்தாள். ரயிலில் யாரும் இல்லாதது வசதியாக இருந்தது அவர்களுக்கு. அவன் கைகள் ஜாக்கெட்டின் மேல் பரவ ஆரம்பித்தது.
"இலவம் பஞ்சு மாதிரி இருக்கு" என்று தன் முகத்தை அவள் மார்பின் மேல் லேசாக பதித்தான். மெதுவாக அவன் கை அழுத்தம் ஜாக்கெட்டின் பக்கங்களில் அதிகமானது. ஜாக்கெட்டின் மேலாக அவன் கெட்டியாய் என் அம்மா முலைகளை அமுக்கிப் பிசைந்தான். அவன் கைகள் அழுத்தம் அதிகமானது தெரிந்தது. அவன் கைகள் மெல்லிருட்டில் அம்மா ஜாக்கெட்டின் ஹூக்குகளை தேட ஆரம்பித்தது. மெல்ல ஜாக்கெட்டின் கொக்கிகளை கழட்ட ஆரம்பித்தான். அம்மாவின் காட்டு முலைகள் என் கண்ணுக்கு தென்பட்டது.
நேற்று - இன்று - நாளை (இது ஒரு டைம் மிஷின் கதை) - 2
அம்மா கீச்சு குரலில் கேட்பது எனக்கு துல்யமாக கேட்டது.
"பாவ்னா முழிச்சிட்டு இருப்பா?" என்றாள் அம்மா மெதுவாக.
"இல்லை நல்லா தூங்கிட்டு இருப்பா?" என்று ராகவ் சிரிப்பது தெரிந்தது. நான் அவர்களுக்கு கேட்கும்படியாக மெலிதாக குறட்டை விட்டேன்.
"பாரு. குறட்டையை" என்று ராகவ் சொல்லிக் கொண்டே அம்மாவின் ஜாக்கெட்டை மீறி பலூனாக இருந்த சந்தன மார்பகங்களை முத்தமிட்டான் ராகவ். அவள் மார்பகங்கள் கொழுத்து திரண்டு இருந்தது.
"என்னால் தாங்க முடியலடி" என்று சொல்லிக் கொண்டே அவன் அவளின் ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்தான். பின் அவள் ப்ராவின் கொக்கிகளை அவிழ்த்து விட அவள் மார்பகங்கள் அவன் முன்னால் நின்றது.
"கல்லு மாதிரி இருக்கு" என்று சொல்லியபடியே ராகவ் மெல்ல அவள் மார்பகத்தை வருட ஆரம்பித்தான். மெல்ல நாய்க்குட்டியை தடவிக்கொடுப்பதை போல அவன் கைகள் அம்மாவின் மார்பகங்களை தடவிக்கொடுத்தது. அம்மாவின் முலைக்காம்ப்பை தன் வாயிற்க்குள் எடுத்துக் கொண்டான். காம்பை சப்பி எடுத்தான். மெல்ல அவன் பற்கள் அந்த முலைகளை கடிக்க அவள் முனக ஆரம்பித்தாள். இதை பார்த்ததும் என் உடலில் சில அமிலங்கள் சுரக்க ஆரம்பித்தது. என் அடி வயிற்றில் ஏதோ ஒரு பட்டாம்பூச்சி பறப்பது போல உணர்ந்தேன். முதல் முறைய இத்தகைய காமலீலைகளை பார்ப்பதால் என் மனம் பரபரத்தது. ராகவன் அம்மா அம்மா மார்பகங்களை கசக்க ஆரம்பித்தான். அம்மா உணர்ச்சியால் முனக ஆரம்பித்தாள். அவன் தன் ஷார்ட்ஸை கீழே இறக்கினான். அவன் ஜட்டி எதுவும் போட்டிருக்கவில்லை. மெல்ல செங்குத்தாக இருந்த அவன் ஆண்குறி ராட்சசத்தனமாக நீண்டு இருந்தது. அதை கண்டு நான் லேசாக மிரண்டு விட்டேன். தன் கழியை அம்மா சாமானுக்கு மேல் வைத்து அட்ஜெஸ்ட் செய்தான். மெல்ல பெயிண்ட் அடிப்பது போல தன் தடியை மெல்ல என் அம்மா பெண்மையின் மீது வைத்து தடவினான். மெதுவாக இழுத்து உள்ளே அழுத்தினான். நீண்டு வாய் பிளந்த பலாச்சுளையின் மேல்புறத்தில் அழுத்தினான்.
"போயிடிச்சா?"
ஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ் என்று அம்மா அலறினாள். "சதக். சதக்" அவன் தடி நன்றாக உள்ளே புகுந்து விட்டது. மெதுவாக ராகவன் தன் இடுப்பை ஆட்ட ஆரம்பித்தான். அம்மா ஒரு புழு போல துடித்தாள். ராகவன் தன் வேகத்தை இன்னும் கூட்டினான். எஞ்ஜின் ஓடத்துவங்கியது. "டங் டங்" என்று மாறி மாறி இடித்தான். அவன் தண்டு கஷ்டமின்றி புகுந்து விளையாட ஆரம்பித்தது.
"ஏய்ய்ய்ய் நீ கன்னி பையனா இருந்தாலும் வேகமா அடிக்கறே" என்று அம்மா சொல்லிக் கொண்டே தன் இடுப்பை தூக்கிக் கொடுத்தாள். ராகவன் வேலையில் மும்முரமாக இருந்தான். இடையை மெல்ல மெல்ல குலுக்கிக் கொண்டு இருந்தான். அவன் வெறி அதிகமாகிக் கொண்டே இருந்தது. பாய்ந்து பாய்ந்து மோதினான். பின் விந்து கக்கி அம்மா மேல் சாய்ந்தான்.
"சோர்வா இருக்கா?" என்றான் ராகவ்.
"அப்போ சோர்வாத் தான் இருக்கும். உன்னை மாதிரி எத்தனை பேரைப் பார்த்திருக்கேன். சோர்வா இருக்கும், ஆனா மனசு , பாக்கெட் எல்லாம் ஃபுல்" என்று அம்மா சிரித்தாள்.
"சோர்வா இருக்குன்னு ராத்திரி இன்னொரு தடவை வேண்டாம்னு சொல்லிராதே கண்ணு. பாவம் தம்பி இன்னொரு தடவை என ஆசையா கேக்கும்" என்று சிரித்தான் ராகவ்.
"ஐயோ. நானா வேண்டாம்னு சொல்வேன். நீ வேண்டாம்னாலும் நான் விடமாட்டென். எனக்கு நீ வேணும்" என்றாள் அம்மா சிரித்துக் கொண்டே. சொன்னவுடன் அங்கே ஒரு சிரிப்பு1
"சரி. நீ எப்படி இந்த தொழிலுக்கு வந்தே?" என்றான் ராகவ்.
"கல்யாணம் பண்னிக்கறேன்னு ஒருத்தன் சொன்னான். அவனை நம்பி வந்தேன். பச்ச்ச். மிஞ்சியது மேலே இருக்கும் பாவ்னாதான். மத்தது ஒன்னும் நடக்கல. அவன் போனதும் நான் மட்டும் ஒரு குழந்தை வைச்சிட்டு என்ன செய்வேன். அதுவும் சென்னையில். அதான்" என்று அம்மா தன் வாழ்க்கையை சுருக்கமாக சொன்னாள்.
"ஓ. அது யாரு" என்றான் ராகவ்.
"அவனும் கோடீஸ்வரன். ரவி மெக்கானிக்கல் ஒர்க்ஸ் தெரியுமா. ரவி"
"மை காட். அவரா" என்றான் ராகவ்.
"ஒனக்கு தெரியுமா"
"என் அப்பாதான் அது"
பின் அங்கே மரண அமைதி.
******
"காரை பார்த்து ஓட்டுமா" என்று ஒரு சத்தம் கேட்டவுடன் நிகழ்காலத்திற்கு வந்தேன். மை காட். காரை ஓட்டிக் கொண்டு இருந்த நான் நிகழ்காலத்துக்கு வந்தேன். பின்னால் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தேன். இருவரும் இன்னும் கொஞ்சிக் கொண்டு இருந்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் பேச்சு என்னை பற்றி இருப்பதை கண்டு அதிர்ந்தேன்.
"ம்ம்ம்ம். கோவந்தான். பாத்தாலே தெரியுது." என்றான் ராகவ்.
"இல்லையா பின்னே" என்று அம்மா அவன் கையை தட்டிவிட்டாள். ராகவ் குறும்பாக அம்மாவை பார்த்து சிரித்தபடி அம்மா நெஞ்சில் சாய்ந்தான். ஒரு கையால் அவள் இடுப்பை வளைத்துக் கொண்டவன், இன்னொரு கையால் அவள் மார்பை தடவிக் கொண்டே, சிணுங்கலாக சொன்னாள்.
"ஏண்டா செல்லம் என்னை புரிஞ்சுக்க மாட்டேன்ற? நான் பவ்னாவை கல்யாணம் பண்ணிக்கபோறேன்" என்றதும் எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. இதை நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
"புரிஞ்சிக்க ராகவ்"
"என்ன புரிஞ்சுக்கலை நானு?"
"நீ ராஜா வீட்டு கன்னுக்குட்டி. நீ நினைச்சா ஆயிரம் பேரு வரிசை கட்டி நிப்பாங்க" என்றதும் ராகவ் அம்மா கையை தட்டிவிட்டான்.
"சும்மா சும்மா கோவப்படாதடா. நீ கோவப்பட்டா எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு தெரியுமா?"
"சரி விடு. புத்தி இல்லாம கேட்டுட்டேன். நீதான் மூஞ்சில அடிச்ச மாதிரி இல்லைன்னு சொல்லிட்டில? பரவால்ல விடு. நான் மட்டும் ஆசைப்பட்டு என்ன பண்றது?"
"ப்ச். உனக்கு மட்டுந்தான் ஆசையா? எனக்கு இல்லையா? எனக்குந்தான் ஆசையா இருக்கு." என்று அம்மா குழந்தை மாதிரி குழைந்து கொண்டே சொல்ல,
"ஆசை இருக்குல? அப்புறம் என்ன. " இப்போது நானும் குழைந்தேன்.
"உங்கப்பா, அம்மா எல்லாம் ஒத்துக்கணுமே. அதுவும் உங்கப்பா"
"இன்னும் எங்கப்பா உன்னை ஏமாத்தியதை நினைச்சிட்டு இருக்கியா? அப்படின்னா, எங்க கல்யாணம் அதுக்கு ஒரு விதத்தில் பழி வாங்கன மாதிரிதான். சரியா?"
"ம்ம்ம்ம்"
"விட்டுத்தள்ளு. எல்லாத்தையும் நா பாத்துக்கறேன்"என்று சொன்னவுடம் எங்கள் வீடு வந்தது. நாங்கள் அனைவரும் இறங்கினோன். இவன் என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கப்போறானா? மை காட். இவன் தந்தை என் தந்தை அல்லவா? மை காட். அப்ப நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கபோறது.
***
மறு நாள். சென்னை. மதியம் ஒரு ஏ. சி தியேட்டரில் "நேற்று-இன்று-நாளை-படம் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தோம். தியேட்டரில் கூட்டம் அதிகம் இல்லை. நானும் ராகவ் தியேட்டரில் பக்கத்து ஸீட்டில் அமர்ந்து இருந்தோம். படம் ஆரம்பிக்கும் முன் சகஜமாக தன் கையை எடுத்து என் கை மேல் போட்டான். முதல் ஆண் ஸ்பரிசம். லேசாக உடல் நடுங்கியது.
"இப்போ வேணாம் ராகவ். கல்யாணத்துக்கு அப்புறம்."
"ஓஹோ? அப்போ நம்பிக்கை இல்லை. அப்டித்தான?"
"ச்சீய். அப்படி எல்லாம் இல்லை. "
"அப்புறம்?"
என்று சொல்லிக் கொண்டே என் கையை எடுத்து அவன் தொடை மீது வைத்துக் கொண்டான்.
"அப்போ உனக்கு இன்ட்ரெஸ்ட் இல்ல?"
"அப்படியில்லை"
"ம்ம்ம் இன்ட்ரெஸ்ட் இல்லாமலாம் ஒன்னும் நீ ஒத்துக்க வேணாம்." சொல்லிவிட்டு அவன் நகர நான் பதறினேன்.
"அப்படி எல்லாம் இல்லே. இன்ட்ரெஸ்ட் இருக்கு"
"ஆனா. இன்ட்ரஸ்ட் இருக்குனு வாயால சொன்னா பத்தாது? வாயில சொல்லணும். "
"எப்படி"
"என்னை கிஸ் பண்ணி சொல்லணும். "
"ச்சீய்"
மெல்ல ராகவ் என்னை நெருங்கினான். அடுத்த நொடியே ஆவேசமாக வந்து என் உதடுகளை கவ்விக் கொண்டாள். ஆசையாக உறிஞ்சினான். மை காட். தியேட்டர். சற்றி முற்றும் பார்த்தபடி நான் விலகினேன்.
"என்ன விலகிட்டே"
"ஆனாலும் உங்களுக்கு கொஞ்சம் கூட வெட்கம் கிடையாது. இப்படியா தியேட்டரில்" என்றேன் சிணுங்கலுடன்.
"சும்மா இருக்கிற என்னை சீண்டி விட வேண்டியது. பிறகு பிகு பன்றது" என்று சிரித்தான்.
"நான் என்ன பண்ணேன். நான் ஒண்ணும் பண்ணல"
"ஆமாமாம். நீ பண்ணல. உன் முலைதான் எல்லாம் பண்ணது. உன் முலை ஸைஸ் என்னடி" என்றான்.
"36C"
லேசாக விசிலடித்தான்.
"அவ்வளவு பெருசா/"
"ச்சீய்"
படம் ஆரம்பித்தது
"நேற்று-இன்று-நாளை" ஒரு டைம் மிஷினை பற்றி. என்னது டைம்-மிஷின்? இதைக் கொண்டு கடந்த காலம் போகலாம். கடந்த காலம் போய் காந்தியுடன் பேசலாமாம். அதே போல் எதிர்காலத்திற்கு போய் 2050"ல் இந்தியா எப்படி இருக்குன்னு பார்க்கலாமாம். படம் சுவாரசியம். ராகவ் சீரியஸா தன் கையை எடுத்து என் இடுப்பு அருகில் வைத்தான்.
"ஏய். என்ன பண்றே"
என்னடா. அப்டி பாக்குற?"
"எனக்கு கைலாம் ஒருமாதிரி பரபரக்குது. இதை புடிச்சுக்கவா?"
"ச்சிய்"
மெல்ல அவன் கை என் மார்புகளை நோக்கி நகர்ந்தது. நான் தடுக்க முயற்சி செய்தேன்.
"வேணாம். ராகவ்"
ஆனால் என் குரலில் அவ்வளவு வேகம் இல்லை. பலவீனம்தான் இருந்தது.
"ப்ளீஸ்" என்றான் ராகவ். அவன் கண்கள் கெஞ்சின. வெட்கம் கலந்த என் கன்னம் சிவந்தது.
"ஐயோ. நான் மாட்டேன்ப்பா. எனக்கு வெக்கமா இருக்கு." நான் நிஜமாகவே வெட்கத்துடன் சொன்னேன்.
"ஒதை விழும்"
மெல்ல இருட்டில் அவன் கைகள் என் உடலை தடவ ஆரம்பித்தது. நானும் பாதி படத்திலும், ராகவ் சேஷ்டைகளில் பாதி கவனத்தையும் செலுத்திக் கொண்டு இருந்தேன்.
*******************
ஒரு வழியாக வீடு வந்து சேர்ந்தோம். எங்கள் வீட்டு படுக்கை அறை.
"ஒழுங்கா கழட்டிடு."
"ச்சீய்"
"உன்னை அப்படியே கடித்து தின்று விடலாம் போலிருக்கிறது"
"எங்கிட்டே வராதே" என்றேன் சிரித்துக் கொண்டே. என் கால்கள் செல்லமாக தரையை உதைத்தது.
"வேண்டாம் ராகவ்"
முதலில் என் டீ-ஷர்ட், பின் என் ப்ரா. ராகவ் அப்படியே என்னை வளைத்து தன் மேல் சாய்த்துக் கொண்டேன்.
"அதிர்ஷ்டவசமா ஒன் அம்மா இல்லே. இது நல்ல சான்ஸ்"
"ம்ஹும். அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சா கொன்னுடுவா?"
"யாரு உங்கம்மாவா?" என்று சொல்லிக் கொண்டே என் பிட்டத்தை ஒங்கி ஒரு அறை விட்டான்.
"ச்சீய்" என் பிட்டம் அறைக்கு ஏற்ப ஒரு ஆட்டம்போட்டு நின்றது. மறுபடியும் ஒரு அறை விட்டதும் மீண்டு ஒரு ஆட்டம்.
"ராகவ். வேண்டாம்" என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அவன் கைகள் என் இடுப்பு பகுதியை நோக்கி சென்றது. என் பேண்ட்டை கழட்டினேன். இப்போது அவன் கை எலாஸ்டிக் வைத்த ஜட்டியை கீழ் நோக்கி சென்றது. என் ப்ராவை முழுதும் களைந்து என் முழு மார்பகத்துக்கும் விடுதலை அளித்தான். இப்போது நான் முழு நிர்வாணமாகி விட்டேன். உணர்ச்சி தாங்காமல் நான் அவன் மேல் விழுந்தேன். அவன் உதடுகள் என் மார்பு காம்பின் மேல் பட்டது. என் மார்பக காம்புகளை கடித்துக் கொண்டே அவன் விரல்கள் அவள் புண்டை வாயில்களை நோண்டிக் கொண்டு இருந்தது. ராகவ் தன் பேண்டை உறுவி கழட்டி போட்டான். என் புண்டை நன்றாக ஷேவ் செய்யப்பட்டு நன்றாக உப்பலாக மழ, மழவென்று இருந்தது. அவன் விரல்கள் என் இடுப்பை சுற்றி என் முன் புறங்களை சுற்றி வந்தது. என் விரலகள் அவள் புண்டையை லேசாக பிரித்து அந்த ஓட்டைக்குள் வைத்து லேசாக நிமிண்டியது. மெதுவாக தன் இரண்டு விரல்களையும் புண்டை குழியில் வைத்து ஆட்ட ஆரம்பித்தான். அவன் விரல்கள் வேகம் அதிகமாக, அதிகமாக என் உடல் நடுங்க ஆரம்பித்தது. என் நரம்புகள் இருக்கத்தை தளர ஆரம்பித்தது. என் யோனி பளீச் என்று தன் நீரை சுரந்தது. அவன் தண்டை என் யோனி பிளவில் நேராக வைத்தான். மெல்ல தன் இடுப்பை மேலும் கீழும் ஆட்டி அதை சரியான பொஸிஷனுக்கு கொண்டு வந்தான். சரியான பொஸிஷன் வந்தவுடன் அப்படியே ஒங்கி அடித்தான். துடித்து போனேன். இன்னும் கன்னியல்லவா. என் புண்டை விலகி ராகவ் சுன்னியை அப்படியே உள்ளுக்கு இழுத்து போர்வை போல மறைத்துக் கொண்டது. போதை கொண்டவனாய் அவன் மேலும் கீழும் இழுத்து அடித்தான். சற்று நேரத்தில் கதவு திறந்தது. மை காட். என் அம்மா. கத்துவாளோ என்று பார்த்தேன். ஆனால் அவளோ.
"இன்னும் நல்லா துக்கி காட்டுடி" என்றதும் அதிர்ந்தேன்.
"தாங்ஸ்டி சித்து"
என்று ராகவ் தன் வேகத்தை மேலும் கூட்டினான். அவன் இடித்த வேகத்தில் என் மார்புகள் குலுங்க ஆரம்பித்தது. அவன் என் தலைமுடியை பின்னுக்கு தள்ளி மேலும் இடிக்க ஆரம்பித்தேன். நான் ஏறக்குரைய கதற ஆரம்பித்தேன். என் புண்டையை இரண்டாக பிளந்தான். டஹ்ன் எல்லா சக்தியையும் கூட்டி உச்ச வேகத்துடன் என் புண்டையில் குத்தினான். அம்மா எங்களை ஆச்சரியமாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாள். ராகவ் கடைசியில் வேகமாக குத்தியபோது அவன் தண்டு விந்தை பீச்சி அடித்தது. அப்படியே தன் முழு உடலையும் என் மேல் போட்டு தம்மென்று என் மேல் விழுந்தான். எங்கள் உடல் வியற்வையால் அப்படியே நனைந்தது. அம்மா அருகில் இருந்த டவலை எடுத்து வியற்வையை துடைத்து விட்டாள்.