கிரிஜாவின் விடுதலை(Tamil)

by kongusunthari©

All the Charecters in the story are 18 years & above
******************************************************

முதல் அத்தியாயம்
-----------------

கிரிஜாவின் முகம் அவளது ஆத்திரத்தைக் காட்டிக்கொடுத்தது. லிஃப்ட்டிலிருந்த கூட்ட நெரிசலைப் யாரோ பயன்படுத்தியிருந்தான். முன்னால் நின்று கொண்டிருந்த இரண்டு ஆண்களுக்கு நடுவே புக அவள் முயன்றபோது ஒரு கை அவளது வாளிப்பான குண்டியைப் பற்றித் தடவி விட்டிருந்தது. அவள் அணிந்து கொண்டிருந்த இறுக்கமான சட்டைக்குள்ளிருந்த முதிர்ந்த முலைகள் தூண்டுதலளிக்கும் விதமாகத் துறுதுறுத்துக்கொண்டிருந்தன.

"ஹலோ!" என்று அவளிடம் சொல்லிய அந்த உயரமான வழுக்கைத்தலையனின் கண்கள் அவளது முலைகளையே வெறித்தன. அவன் கண்ட காட்சி அவனுக்குப் பிடித்திருப்பதை உணர்த்துபவனாக உதடுகளைக் குவித்துக்கொண்டவன், தன் முழங்கைகளை முன்னும் பின்னும் அசைத்தபடி அவளது முலைகளின் மீது வேண்டுமென்றே அழுத்தமாக உரசி விட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவனது இந்தச் செயல் அந்த இளம்பெண்ணுக்கு மேலும் கோபத்தையும் அவமானத்தையும் ஏற்படுத்திக்கொண்டிருந்தது. இதற்குள் அவளுக்குப் பின்னால் நின்று கொண்டிருந்தவன் தன் கையை அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே நுழைத்து விட்டிருந்தான். அவனது உள்ளங்கை தனது உறுப்பை வருடி விட்டுக்கொண்டிருப்பதை அவளால் உணர முடிந்தது. உடலை வளைத்து நெளித்து அவனது கையிலிருந்து விடுபட முயன்றும், அவனை யாரென்று அடையாளம் காண முயன்றும் தோற்றுக்கொண்டிருந்த கிரிஜாவுக்கு அனலாய் மூச்சு வெளியேறிக்கொண்டிருந்தது. எவனது கை இவ்வளவு துணிச்சலாகத் தனது அந்தரங்கத்தில் விழுந்திருக்கிறது என்று காண்பதற்காக அவள் முரட்டுத்தனமாகத் திரும்பியபோது, அவளுக்கு இடது பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தவனின் மீது அவள் ஏறக்குறைய விழுந்தே விட்டாள். ஆனால், படுபாவிகள், அனைவரும் பரமசாதுக்களைப் போல நேர் எதிர் திசையில் பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர். எவன் முகத்திலும் குறும்போ அல்லது குற்ற உணர்ச்சியோ கொஞ்சம் கூடத் தெரியவில்லை. ஆனால், அவர்கள் அனைவரது கண்களுமே அவளை அவ்வப்போது கவனித்துக்கொண்டிருந்தன என்பது மட்டும் உண்மை. எல்லாப் பயல்களும் ஒருவரையொருவர் ஓரக்கண்ணால் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டிருந்தனர் என்பதும் அவளுக்குப் புரிந்திருந்தது.

’நாசமாப் போவீங்கடா,’ அவள் மனதுக்குள்ளே சபித்தாள். அவள் சென்று சேர வேண்டிய தளம் வரும் வரைக்கும் அவள் தர்மசங்கடத்தில் தவித்துக்கொண்டிருந்தாள். கூட்டத்தில் நெரிபட்டவாறே அவள் அவசர அவசரமாக வெளியேறியதும், அங்கிருந்தவர்கள் அனைவரும் ’கொல்’லென்று சிரித்தது அவளது காதுகளில் விழுந்தது. கதவு மூடிக்கொள்வதற்குள்ளாக அவர்கள் கிசுகிசுத்தது அவள் காதில் விழுந்ததும் அவளது உடல் சிலிர்த்தது.

"செமையான கூதிடா மச்சி!"

கிரிஜா விடுவிடுவென்று தான் பணிபுரியும் அலுவலகத்தை நோக்கி விரைந்தாள். அவளோடு லிஃப்ட்டில் உடன் வந்த இன்னும் மூன்று பெண்களும் கூட சேர்ந்து கொண்டு சிரித்தபடி வருவதை அவளால் கேட்க முடிந்தது. சே! ஒவ்வொரு நாளும் இதென்ன இம்சை?

’வ்ர்ல்ட்வைட் ப்ராப்பர்ட்டீஸ் அண்ட் இன்வெஸ்ட்மென்ட்ஸ்’ என்ற பெயர்ப்பலகை பதிக்கப்பட்டிருந்த கண்ணாடிக்கதவைத் திறந்து கொண்டு கிரிஜா உள்ளே நுழைந்தாள். அவளது நடையில் கோபம் தெரிந்தது. மிஸ்டர் மூர்த்தி தனது மேஜையிலிருந்தபடியே ஏறிட்டபடி அவளது கால்களையும், குண்டியையும் கண்களால் அளவெடுத்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனித்தாள். அவரது உதட்டில் ஒரு குறும்புப்புன்னகை தென்பட்டது. காப்பி அருந்திக்கொண்டிருந்த சோனாலி கிரிஜாவைப் பார்த்துத் தலையசைத்து விட்டு உற்சாகமாகப் பேசினாள்.

"இன்னிக்கு நீ ரொம்ப லேட்டாயிருவியோன்னு நான் பயந்திட்டிருந்தேன் கிரிஜா!" என்றாள் சோனாலி. "எத்தனை தடவை சொல்லறது? அந்தப் பாழாப்போன மடத்தைக் காலிபண்ணிட்டு வான்னு...எங்க வீடு பக்கத்திலே ஒரு ஃபிளாட் காலியாயிருக்கு! இன்னிக்கு என் கூட வா! அதை உடனே ஃபிக்ஸ் பண்ணு!"

கிரிஜா உள்ளபடியே மடத்தில் ஒன்றும் வசித்து வரவில்லை. அவள் தங்கியிருந்தது, மிகவும் கண்டிப்பானது என்று பலரால் கருதப்பட்ட ஒரு மகளிர் விடுதியில் தான். ஆனால், அது மடத்தையும் விட கேவலமாக இருந்தது. அங்கிருந்த மிகக்குறைவான குளியலறைகளைப் பயன்படுத்த ஏற்படும் பிரச்சினைகள் காரணமாக அவளுக்கு தினசரி நேரத்துக்கு அலுவலகம் வர வேண்டுமே என்ற கவலையும், அவ்வப்போது அங்கிருந்த கண்டிப்பான நிபந்தனைகள் காரணமாக, பிறரைப் போல சில சின்னச் சின்ன மகிழ்ச்சிகளைக் கூட அனுபவிக்க முடியாதிருந்த குறையும் இருந்து வந்தன. போதாக்குறைக்கு அலுவலகம் சமீபத்தில் புதிய கட்டிடத்துக்கு மாற்றப்பட்ட பிறகு, ஏறக்குறைய ஒரு மணி நேரம் பேருந்தில் பயணம் செய்து தினசரி வர வேண்டியிருக்கிறது. அந்த ஒரு மணி நேரப் பேருந்துப் பயணத்தில் அவளுக்கு ஏற்படுகிற இம்சைகளைப் பற்றி எண்ணினால், அன்று லிஃப்ட்டில் நடந்ததெல்லாம் தூசுக்கு சமானம்.

"நீ சொல்றது ரொம்ப சரி," என்று சலித்துக்கொண்டாள் கிரிஜா. "இன்னிக்குப் பார்த்தே தீரணும்."

இரண்டொரு மாதங்களாகவே ஹாஸ்டலைக் காலி செய்யுமாறு கிரிஜாவை சோனாலி வற்புறுத்தி வந்தாள். ஆனால், அது நகரத்தில் திருமணமாகாத, கைநிறைய சம்பளம் வாங்குகிற இளம்பெண்களும் வாலிபர்களும் அதிகமாக வசிக்கிற பகுதி என்பதாலோ என்னவோ கிரிஜாவுக்கு ஒரு வித தயக்கம் ஏற்பட்டிருந்தது. பல பத்திரிகைகளில் கூட அந்தப் பகுதிகளில் ஆண்களும் பெண்களும் சேர்ந்து வசிக்கிற அந்தப் பகுதியைப் பற்றி விலாவரியாக எழுதியிருந்ததையும் அவள் படித்திருந்தாள்.

சோனாலி சமீபத்தில் பெங்களூருவிலிருந்து மாற்றலாகி வந்தவள். அவளுக்கு ’பாய்-ஃபிரண்ட்ஸ்’ என்று நிறைய பேர் இருந்தனர். அவள் சதா அவர்களோடு ஊர் சுற்றி, கிளப்புகளுக்குப்போய், குடித்துக் கும்மாளமிடும் வழக்கமுள்ளவள். அது தவிர அவளைப் பற்றி அரசல் புரசலாகப் பல வதந்திகள் வேறு உலவிக்கொண்டிருந்தன. இந்த அழகில் அவளிருக்கும் பகுதிக்கே போய் விட்டால், வலையிலிருந்து துள்ளிய மீன் நேரடியாகக் குழம்பிலேயே விழுந்து விடுவது போலாகி விடுமோ என்று கிரிஜாவுக்குப் பயமிருந்ததும் உண்மை தான். இருந்தும் அன்று பேருந்திலும், லிஃப்ட்டிலும் நடந்தேறிய சம்பவங்களாலோ, அல்லது சோனாலியின் நச்சரிப்பு தாள முடியாததாலோ அவள் சம்மதம் தெரிவித்து விட்டாள்.

"அப்படி சொல்லு," என்று சிரித்தாள் சோனாலி. "நீ மட்டும் வந்தேன்னு வைச்சுக்க, அப்புறம் வருத்தப்படவே மாட்டே!"

அவர்கள் பேசிக்கொண்டிருந்தபோதே, ஒரு உயரமான களையான வாலிபன் வரவும் கவனம் கலைந்தது. அவனைப் பார்த்ததும் கிரிஜா வாய் திறந்தது திறந்தபடியே,தன்னையுமறியாமல் எழுந்து கொண்டு அவனையே வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்தபடி நின்றாள். அவன் மற்றவர்களைப் போல அவளது உடலைப் பார்க்காமல் அவளது கண்களையே உற்று நோக்கினான். அவனது உதட்டில் ஒரு மோகனப்புன்னகை தவழ்ந்தது. ஒரு கணம் அவர்கள் இருவரது கண்களும் சந்தித்து நிலைகுத்தியிருந்தபிறகு, அவன் திரும்பியபடி மூர்த்தியின் கேபினை நோக்கி நடந்தான். அவன் கண்களை விட்டு மறையும் வரைக்கும் கிரிஜா அவனையே வெறித்து நோக்கிக்கொண்டிருந்தாள்.

"யாரு சோனாலி?" கிரிஜா கேட்டாள். "யாரு இந்தப் புதுமுகம்?"

"ஜாக்கிரதை..ஜாக்கிரதை," என்று சிரித்தாள் சோனாலி. "அது விலாங்குமீன்! பேர் ஸ்ரீதர்! கண்டிப்பா அவனோட பல ஆர்டருக்கு நீ இன்வாய்ஸ் போட்டிருப்பே! இந்தக் கம்பனியிலேயே கில்லாடியான சேல்ஸ் ஆஃபீசர் அவன்!"

"சினிமா ஸ்டார் மாதிரியில்லே இருக்கான்?" கிரிஜா பெருமூச்செரிந்தாள். "சரியான பொம்மைடீ!"

"சந்தேகமே வேண்டாம்," என்றாள் சோனாலி. "அவன் பின்னாலே யாரெல்லாம் சுத்திட்டிருக்காங்கன்னு உனக்குத் தெரியாது. அவனும் ஜெகஜ்ஜாலக் கில்லாடி தான்! எல்லாமே கொஞ்ச நாளைக்குத்தான், ஐ மீன், கொஞ்ச ராத்திரிக்குத் தான்! அதெல்லாம் இருக்கட்டும். இன்னிக்கு சாய்ங்காலம் நீ என்னோட வர்றே! மறந்திடாதே!"

சோனாலியின் பேச்சு கிரிஜாவுக்கு ஏற்படுத்தியிருந்த எரிச்சலை அவளது பார்வை காண்பித்தது. ஒரு ஆண்மகன் பார்க்க அழகாக இருக்கிறான் என்று சொல்லி விட்டால், உடனே அவனோடு படுக்கைக்குப் போக விருப்பம் என்றா பொருள்?

அதுவும் இந்த ஸ்ரீதர், அழகென்றால் சாதாரணமான அழகல்ல! மிக சாதாரணமான காட்டன் சட்டையிலும் அவன் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தான். கருகருவென்று அடர்த்தியாக மயிர்..அதில் விரல்களைப் போட்டு அளைந்து பார்த்தால் எப்படியிருக்கும்? நினைத்ததுமே கிரிஜாவுக்கு சிலிர்த்தது. எவன் எவன் மீதோ பஸ்ஸிலும், லிஃப்ட்டிலும் அழுந்துகிறோமே, இந்த ஸ்ரீதரின் விசாலமான மார்போடு அழுந்தினால் எப்படியிருக்கும்? அவளுக்குக் கூச்சம் வந்தது. சோனாலி சொன்னது சரி தான் போலிருக்கிறது. தன்னையுமறியாமல் முதல் பார்வையிலேயே அவளுக்கு ஸ்ரீதர் மீது ஒரு ஈர்ப்பு வந்து விட்டது போலும். மூர்த்தியின் அறையில் பேசிக்கொண்டிருந்த அவனை கிரிஜா அடிக்கடி ஏதாவது ஒரு சாக்கில் எழுந்து எழுந்து பார்க்க முயன்றாள். ஒரு வழியாக, மூர்த்தியின் அறையிலிருந்து வெளியேறிய ஸ்ரீதர், சுற்றும் முற்றும் யாரையோ தேடி விட்டு, கிரிஜாவைப் பார்த்ததும் ஒரு புன்முறுவலோடு அவளை நெருங்கினான்.

"மிஸ் கிரிஜா?"

கிரிஜா சிலை போல வாயடைத்துப் போய் நின்றிருந்தாள். தன்னிடமா பேச வந்திருக்கிறான்? தன்னையா பெயர் சொல்லி அழைக்கிறான்?

அவனுக்குப் பதில் சொல்ல அவள் மேற்கொண்ட முயற்சிகள் தோல்வியுறவே, அவள் மெலிதாகப் புன்னகைத்தாள். மீண்டும் அவனது கண்களை அவளது கண்கள் ஊடுருவின. இனம் புரியாத பரபரப்பில் அவளது முலைக்காம்புகள் விடைக்கவே தொடங்கி விட்டிருந்தன.

"இதெல்லாம் என்னோட ஆர்டர்ஸ்! சீக்கிரமாவே இன்வாய்ஸ் ரெடி பண்ணிடறீங்களா?" அவன் அவளது மேஜை மீது ஒரு கத்தைக் காகிதங்களை வைத்தான்.

"ஓ யெஸ்!" கிரிஜா ஆர்வத்தோடு பதில் அளித்தாள். இதை விடப் பத்துமடங்கு வேலையாக இருந்தாலும், அதே நேரத்தில் செய்கிற திறமை அவளுக்கு இருந்தது. ஆனாலும் அவனிடம் அவளால் இன்னும் ஒரு வார்த்தை கூடப் பேச முடியவில்லை. ஆனால்,அவளது கண்கள் அவனது முகத்தையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தன.

"தேங்க்ஸ் டியர்!"

ஸ்ரீதர் திரும்பி அவளை நீங்கி நடக்கத் தொடங்கினான். கதவு வரை போனவன் திரும்பி, அவளை நோக்கிக் கையசைக்கவும், அவளது இதயம் ஒரு கணம் துடிக்கவே மறந்தது. அவன் மேஜை மீது வைத்திருந்த காகிதக்கத்தையை எடுத்துத் தன் நெஞ்சோடு சேர்த்து அணைத்துக்கொண்டிருந்தது அவளுக்குப் புலப்படவில்லை. ஓரிரு கணங்கள் கழித்து அவளது காதருகில் கேட்ட கலகலவென்ற சிரிப்பொலியைக் கேட்ட பிறகே, கிரிஜா சுதாரித்துக்கொண்டு திரும்பினாள். அருகில் சோனாலி நின்றிருந்தாள்.

"என்னடீ கிரிஜா! உனக்கும் பிடிச்சிரிச்சா புடுக்குவெறி?" சோனாலி வாய்விட்டு சிரித்தாள். "நல்ல வேளை, அவனைப் பிடிச்சுக் கடிச்சுத் தின்னாம முழுசா போக விட்டியே!" கிரிஜாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது. சோனாலி பக்கம் திரும்பி ஒரு கர்வப்புன்னகையை சிந்தி விட்டு இருக்கையில் அமர்ந்தபடி அவள் ஸ்ரீதர் கொடுத்து விட்டுப்போயிருந்த காகிதக்கத்தைகளில் தனது கவனத்தை செலுத்தத் தொடங்கினாள். அன்றைய தினத்தின் முன்பகுதியை முழுக்க கிரிஜா ஸ்ரீதரின் வேலைக்காகவே செலவிட்டாள். அவளது திறமையும் அனுபவமும் கைகொடுக்க, மதிய உணவு இடைவெளிக்கு முன்னமே அவள் பணி முழுவதையும் முடித்து விட்டு, எப்போது அவன் வருவான் என்று எதிர்பார்த்தபடி காத்திருந்தாள். இடைப்பட்ட நேரத்தில் அவளை எதுவும், யாரும் தொந்தரவு செய்ய முடிந்திருக்கவில்லை. வழக்கம் போல போகிற போதும், வருகிற போதும் கண்களாலேயே அவளைக் கற்பழிக்க முயன்ற மூர்த்தியின் விரசமான பார்வைகளைக் கூட அவள் பொருள்படுத்தவில்லை. மதிய உணவு அருந்த அவள் ஓய்வறைக்கு சென்றபோது, அவளைப் பார்த்து விசில் அடித்தவர்களைப் பற்றியோ, அவள் காதில் படுமாறு இரண்டு பொருள் படப் பேசியவர்களைப்பற்றியோ அவள் லட்சியமே செய்யவில்லை. கைகழுவிக்கொண்டிருக்கையில் வேண்டுமென்றே அவளது குண்டியை உரசியபடி சென்றவர்களையும், இன்னும் துணிச்சலாக அவளது முலையை முழங்கையால் இடித்தவர்களைப் பற்றியோ அவள் கவலைப்படவில்லை. ப்ரிண்ட்-அவுட் எடுக்க போதுமான காகிதங்கள் இல்லாததால், அதைப் பெற்றுக் கொள்ள அவள் ஸ்டோர் ரூமுக்குப் போயிருந்தபோது, எம்.டியின். மைத்துனன் அவளை சுவரோடு சுவராக வைத்து அழுத்தி அவளது இரண்டு முலைகளையும் பிடித்துக் கசக்கிவிட்டு, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே கைபோட்டு வருடி, அவளது காதில்.’உன்னை ஒரு நாள் செமத்தியா ஓக்கலே, நான் ஆம்பிளை இல்லை,’ என்று கூறியதையும் கூட அவள் பொருட்படுத்தவில்லை.

அவள் ஸ்ரீதருக்காக எதிர்பார்ப்போடு காத்திருந்த ஆர்வத்தில் எவனாவது அவளை அந்த விசாலமான அலுவலக வளாகத்தின் ஒரு மூலைக்கு இழுத்துச் சென்று புரட்டிப் புரட்டி ஓத்திருந்தால் கூட கவலைப்பட்டிருக்க மாட்டாள் என்று தோன்றியது. இது வரை ஏற்படாத உணர்ச்சிகள் எல்லாம் எங்கிருந்து இன்று மட்டும் ஏற்பட்டிருக்கின்றன என்று அவள் யோசித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது கண்கள் க்ண்ணாடிக்கதவையே கவனித்துக்கொண்டிருந்தன. ஒரு வழியாக அவன் சிரித்த முகத்தோடு உள்ளே நுழைந்தபோது, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே யாரோ கிச்சுக்கிச்சு மூட்டுவதைப் போல உணர்வதற்குள்ளாகவே, அவளது பேன்ட்டீஸில் ஒரு சொட்டு ஈரம் விழுந்திருந்தது. அவனது அந்தப் பெரிய பெரிய கைகள்; தன் உடலின் மீது விழுந்து வருடி அழுந்தி விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவனது உதடுகள்; அவை அவளது இளமுலைகள், காம்புகள், புழையின் மீது புரண்டு விளையாடினால் எப்படியிருக்கும்? அவன் அவளை நெருங்க நெருங்க, அவள் தனது எண்ணங்கள் தறிகெட்டு ஓடுவதைத் தடுக்கப் படாத பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

அவளது மேஜையின் மீது இரண்டு கைகளையும் ஊன்றியபடி ஸ்ரீதர் நின்றான். அவள் அவனிடம் நீட்டிய இன்வாய்ஸ்களை அவன் ஒவ்வொன்றாகப் பார்த்துக்கொண்டே போனான். எல்லாம் சரியாக இருந்ததை உணர்ந்தவன், முகத்தில் ஒரு புன்னகையை வரவழைத்துக்கொண்டு அவளை ஏறிட்டு நோக்கினான். தனது வலது கையை நீட்டினான். கிரிஜா தனது கையையும் நீட்ட, இருவரும் கை குலுக்கிக்கொண்டனர். ஸ்ரீதர் அவளது கையைத் தனது கைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தியபடியே தனது இரண்டு விரல்களால் அவளது மணிக்கட்டில் சீண்டினான். கிரிஜாவின் இதயம் படபடத்தது. சோனாலி அவர்கள் இருவரையும் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது அவளுக்குத் தெரிந்திருந்தது. ஆனால், அதைப் பற்றி சற்றும் கவலைப்படாதவனாக, அவளது கையை விடுவித்த ஸ்ரீதர், சட்டென்று அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக் கிள்ளினான். அடுத்த கணமே கிரிஜாவின் தலையிலிருந்து கால்வரைக்கும் புது இரத்தம் பாய்ந்தது. அவளது சட்டைக்குள்ளே முலைகள் விம்மி இறுக, அவளது காம்புகள் விடைத்தன.

"எக்ஸலண்ட்!" என்றான் ஸ்ரீதர். "உங்களுக்கு கூடிய சீக்கிரம் ஒரு ட்ரீட் கொடுக்கணும்."

வாயடைத்துப் போய் நின்றிருந்த கிரிஜாவைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தபடியே,’தேங்க்ஸ்’ என்று ஒரு வார்த்தையையும் முத்தாய்ப்பாக சொல்லி விட்டு, அவள் கொடுத்த காகிதக்கத்தையை அள்ளிக்கொண்டு அவன் அவளது மேஜையை விட்டு அகன்றான். கிரிஜா அவன் போவதையே கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிர்ந்தாள். அதுவரை இருவரையும் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த சோனாலி கிரிஜாவின் இருக்கைக்கு ஓடி வந்தாள்.

"அசத்திட்டே போலிருக்கே!" சோனாலி கைகுலுக்கினாள். "அவன் ஆஃபீஸிலே ஒரு பொண்ணைத் தொடறது இது தான் முதல் தடவை."

கிரிஜா திரும்பி சோனாலியைப் பார்த்தபோது அவளது கண்கள் பெருமிதத்தில் நிரம்பியிருந்தன.

"அடியேய்! உடனே ரொம்ப அலட்டிக்காதே! இன்னொண்ணு சொல்லறேன் கேட்டுக்க, அவன் எவளையும் ஒரு மாசத்திலே ரெண்டு தடவைக்கு மேலே போட மாட்டான்," என்று கண் சிமிட்டியபடியே கூறினாள் சோனாலி.

கிரிஜா சோனாலி சொன்னதைக் கேட்டு காலையில் எரிச்சலடைந்தது போல இப்போது அடையவில்லை. அவள் மனம் துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டிருந்தது. அன்றைய தினம் முடிவதற்காக அவள் காத்திருந்தாள். சோனாலியோடு போய் அந்த ஃபிளாட்டைப் பார்த்தாக வேண்டும். கண்டிப்பாக அவள் தங்கியிருந்த ’மடத்துக்கு’ அவளால் ஸ்ரீதரை வரவழைக்க முடியாது.

(தொடரும்)