अल्लादिन व जादुचा दिवा
by vickyvicky©
अल्लादिन व जादुचा दिवा
लेखक : विकी
(फक्त प्रौढांसाठी)
A work of fiction by Vicky. Adult content.
Any resemblance to living or dead people is purely coincidental. All characters are of legal age.
(ही एक क्लासिक अरेबियन नाईट मधल्या अल्लादिन कथेची चावट आवृत्ती आहे)
प्रकरण १ ले
कोणे एके काळी अरबस्तानात अल्लादिन नावाचा एक तरूण रहत होता. विसेक वर्षाचा हा तरुण आपल्या विधवा अम्माबरोबर त्यांच्या जुन्या घरात अतिशय गरीबीत जीवन कंठत होता. त्याची अम्मा नूरबानु काही श्रीमंतांच्या घरात मोलमजूरी करून कसेबसे जीवन कंठत होते. अल्लादिनची अम्माला काहीच मदत नव्हती. तो आपला टिवल्याबावल्या करण्यात मग्न असायचा. झटपट श्रीमंत कसे होता ये‌इल ही दिवास्वप्ने पाहत तो दिवस घालवी.
एक दिवस रात्रीचे जेवण करुन मायलेक झोपायला जाणार तितक्यात दारावर कोणीतरी थाप मारली. अल्लादिनने दार उघडले. एक चांगले कपडे घातलेला मध्यमवयीन माणुस दारात उभा होता.
"कोणाचे घर शोधत आहात?" अल्लादिनने विचारले.
त्याच्याकडे रोखुन पहात, "अल्लादिन ?" त्या माणसाने आपल्या भसाड्या आवाजात उलट विचारले.
"हो. आपण कोण?"
त्या माणसाने अल्लादिनला मिठीत घेतले. "पोरा मी तूझा काका! तुझ्या बापाचा मी धाकटा भा‌उ अब्बास अलि"
पाहुण्याचा भसाडा आवाज एकुन त्याची अम्मा आतुन धावत आली."अब्बास अलि!" तिने पाहुण्याकडे एकदा नीट पाहिले व ती अल्लादिनला म्हणाली "बाळा हा तुझा चाचा अब्बास अलि. तुझ्या अब्बांचा धाकटा भा‌उ. त्याला सलाम कर."
अल्लादिनने सलाम केला व पाहुण्याला दार उधडुन घरात घेतले. चाचाने आत शिरताच अल्लादिनच्या अम्माच्या कमरेवर हात ठेवला हे त्याच्या नजरेतुन सुटले नाही. पण त्याच्या अम्माने अब्बासचाचाकडे पुर्ण दुर्लक्ष केले व ती आत निघुन गेली.
बैठकीवर ठाण मारत हुक्का पित चाचाने त्याच्या जादु‌ई प्रवासाच्या सुरेल गप्पा सांगायला सुरुवात केली. त्याने अल्लादिनला एक नकाशापण दाखवला व नाट्यपुर्ण आवाजात आपला खजीन्याचा शोध कसा चालु आहे हे सांगायला लागला. चाचाचा खजीना अजुनही त्या कागदावरच होता हे ओळखायला अल्लादिनला फारसा वेळ लागला नाही. इतके जग भटकुन आल्यावर चाचाला शोध लागला होता की तो खजीना या गावाच्या जवळच आहे.
अल्लादिनच्या अम्माला ना‌इलाजाने चाचासाठी खास जेवण बनवायला लागले. भरपेट जेवण हाणुन चाचाने आळोखेपिळोखे देत मोठी जांभ‌ई दिली व अल्लादिनच्या अम्माला विचारले "नूर तु दमली नाहीस का?"
"मुळीच नाही" असे म्हणुन नूर आत झोपायला निघुन गेली.
अल्लादिनही आपल्या खोलीत गेला. आत जाताच त्याने दार लावले व चिमणीच्या अंधुक प्रकाशात कपडे काढत झोपण्याची तयारी करू लागला. इतक्यात त्याला त्याच्या पलंगावर कोणी तरी बसल्याची जाणीव झाली.
"अम्मा?" त्याने विचारले.
"बाळा आजच्या दिवस मी तुझ्या खोलीत झोपली तर चालेल का? तुझा चाचा मला रात्री त्रास दे‌इल अशी मला भिती वाटते"
"अम्मा माझी कहीच हरकत नाही." अल्लादिनने चाचरत उत्तर दिले.
"ठिक आहे तु बाहेर जा. तुझे काम आवरण्याचे नाटक कर. पण तो झोपेपर्यंत तुझ्या चाचाला संभाळ."
अल्लादिन हो म्हणुन बाहेर गेला. बैठकीच्या खोलीत त्याचा चाचा तर ढाराढुर झोपला होता व मोठ्याने घोरत होता.
हलक्या पावलाने अल्लादिन आपल्या खोलीत परत आला. त्याची अम्मा त्याच्या अरुंद पलंगावर भिंतीच्या बाजुला पांघरुण घेवुन झोपली होती. पण तिचे डोळे उघडे होते. आता अल्लादिनला जरा विचार पडला. कारण त्याच्या लहानश्या खोलीत झोपायला पलंगाशिवाय जागा नव्हती. शिवाय झोपताना त्याला कपड्याशिवाय झोपायची सवय होती.
त्याच्या अम्माला त्याची अडचण समजली. "बाळा मी तुला जन्मल्यापासुन कपड्याशिवाय बघितले आहे. विसरलास? "
वरमुन अल्लादिनने आपला अंगरखा उतरवला. खालच्या लेंग्याची नाडी पटकन सोडली व तो पायातुन काढत अल्लादिनने पलंगात सुर मारला व पाघंरुणात शिरला. अरुंद पलंगावर त्याने अंग चोरायचा प्रयत्न केला तरी त्याच्या स्पर्श अम्माला झालाच.
बरेच वेळाने त्याला जाग आली तेव्हा तो पलंगाच्या एकदम कडेला आला होता. त्याला दुसरी जाणीव झाली ती त्याच्या शरीराला लागणाऱ्या अम्माच्या शरीराच्या उबेची. मग त्याला एकदम आठवले की त्याची अम्मा अब्बासचाचाच्या भितीने त्याच्या खोलीतच त्याच्या शेजारी झोपली आहे. तिचा हात त्याच्या मानेवर पडला होता व ती अगदी जवळच गाढ झोपली होती. त्याने अलगद अम्माचा हात दुर केला व आवाज न करता उठुन परसात जावुन मुतुन आला. त्याच्या चाचाचा घोरण्याचा आवाज घरभर घुमत होता. परत दाराला कडी लावुन हलकेच पलंगावर पडताना त्याला अम्माचे डोळे उघडे दिसले.
"काय झाले बाळा? तुला काही होत आहे का?"
"नाही अम्मा" तो लाजला
"तुला थंडी वाजत आहे. माझ्या जवळ ये झोपायला."
अंधारात काहीच दिसत नव्हते. त्याने डोळे फाड्फाडुन पाहीले. तो अम्माच्या आणखीन जवळ सरकला. अम्मा त्याच्याकडे पाठ करुन कुशीवर झोपली होती. तो तिच्या जवळ सरकला. त्याच्या हाताला तिने घातलेला पातळ झग्याचा स्पर्श झाला. त्याने तिच्या पाठीवर हात ठेवला. तिने तो हात उचलुन स्वतःच्या कमरेवर टाकला.
"अजुन जवळ ये" अम्मा बोलली. तो तिला चिकटुन झोपला. त्याची छाती तिच्या पाठीला लागली. अल्लादिन खुप लहान असताना त्याचे अब्बा अल्लाला प्यारे झाले. ते गेल्यापासुन लहानपणी अम्माला तो असाच चिकटुन झोपायचा. त्यात नविन काहीच नव्हते. ते बराच वेळ चिकटुन झोपले व एकामेकाच्या शरीराची उबेची मजा घेत होते. तिला कित्येक वर्षानी पुरुषाच्या शरीराची जवळीक मिळत होती.
मग त्याला जाणीव झाली की आपल्या पायांमध्ये आपले लिंग ताठरले आहे व ते मोठे होवुन अम्माच्या कुल्ल्याला टेकले आहे. तो शरमुन थोडा मागे झाला. पण त्याचे ते हत्यार अजुन मोठे होत राहीले व तिच्या कुल्ल्यावर आपटत राहीले. अम्मा जागी असुन काहीच विरोध करत नाही हे पाहुन त्याची उरली सुरली शरम नाहीशी झाली.
त्याची अम्मा काही न बोलता, न हलता त्याच्या लवड्याचे स्पंदन सहन करत राहीली. ती मागे होवुन आपला झगा वर केला. झग्याच्या आत काहीच नव्हते. ती उघड्या शरीराने त्याला अजुन चिकटली व कमरेवर आलेला त्याचा हात आपल्या पोटावर नेला.
बराच वेळ ते तसेच पडुन राहीले. त्याचा लवडा तिच्या नागड्या गांडीवर नाजुक फटके मारत राहीला. त्याने तिच्या पोटावरचा हात सरकवत तिच्या उघड्या स्तनांच्या खालच्या घळीत नेला व एक स्तन वर उचलुन खालुन दाबला. हिम्मत वाढवत त्याने अम्माच्या स्तनाग्राला बोट लावले व वर्तुळाकार फिरवले. तिच्या तोंडातुन अस्पश्ट सुस्कारा सुटला.
अचानच अम्मा हलली. तिचा हात खाली आला व तिच्या कुल्ल्यावर लागणारा अल्लादिनचा सोटा तिने आपल्या छोट्याश्या उबदार हातात पकडला व दाबला. आता अल्लादिनने "स्स्स्स......" केले. तिने काही वेळा तिच्या हातातला त्याचा लंड पुढेमागे केला. आपला एक पाय वर केला व ते भले मोठे धुड हळुहळु आपल्या पुच्चीच्या तोंडाशी नेला. तिची चुत पाझरुन ओली झाली होती. किंचीत वर खाली करत आपल्या पुच्चीला अल्लादिनच्या लवड्याच्या रेषेत आणुन त्याला आत घातला.
अल्लादिन खाली सरकला व त्याने बोटाने अम्माची चिकणी चुत चाचपली. चुतीचे ओले भोक सापडताच त्यावर बरोबर नेम लावला व हळु धक्का दिला. अम्माच्या चीकाने चिकट भोसड्यात त्याचा सोटा दुसऱ्याच फटक्यात आत गेला. तो मागे पुढे करत आपला लंड अम्माच्या फोद्यात ठोकु लागला.
कोणाही स्त्रीला चोदण्याची ही त्याची पहीली वेळ होती. ज्या फटीतुन तो ह्या जगात अवतरला होता त्याच फटीत आपला लंड घालताना त्याला अजिबात शरम वाटत नव्हती. आपल्या अम्मासारख्या सुंदर स्त्रीला चोदायचा आनंद तो मनमुराद लुटु लागला.
नूरबानू तिच्या पतीच्या निधनानंतर एकाकी जीवन घालवत होती. नविन विधवेला अब्बास अली सारख्या अनेक गुंडांनी फितवण्याचा प्रयत्न केला होता पण ती कोणाला बधली नव्हती. पण आज तरण्या अल्लादिनच्या अंथरुणात शिरल्यावर त्याच्या तरुण शरीराची उब मिळताच ती लोण्यासारखी विरघळली. तिच्या पतीपेक्षा लांब, मोठा व जाडजुड असलेला अल्लादिनच्या लंडाचा स्पर्श तिच्या मनातले बांघ तोडण्या‌इतका प्रबळ ठरला.
अल्लादिन तिला मागुन धक्क्यावर धक्के देत होता, त्याचा प्रत्येक धक्क्या बरोबर त्याचा लंड निर्दयपणे खोलवर शिरत होता व तिची चुत लंडावर आनंदाने प्रेमरसाचे फवारे सोडत होती. अल्लादिन अम्माचे दोन्ही स्तन एका हातात घेवुन त्यांची बोंडे पिरगळत अम्माचा आनंद वाढवत होता.
तिने आपला पाय वर केला ती आपल्या तुळतुळीत चुतीवर आपली बोटे फिरवु लागली. स्वतःचा दाणा चिमटीत घेताच तिने अत्यानंदाने एक किंकाळी फोडली व फळाफळा झडली व अल्लादिनच्या गोट्या आपल्या इवल्या हाताने दाबल्या. अल्लादिनच्या लवड्याला अम्माच्या पुच्चीत चाललेला कल्लोळ जाणवला. तिच्या पुच्चीच्या पाकळ्यांनी तो भला मोठा लवडा दाबुन धरला व त्याच क्षणी त्याने जोरदार पिचकारी अम्माच्या उदरात सोडली.
पुढे चालु.............
अल्लादिन व जादूचा दिवा भाग २
सकाळी लवकर उठुन अल्लादिन बाहेर आला तेव्हा अब्बासचाचा अम्मीच्या खोलीचा दरवाजा ठोठावण्याच्या बेतात होता. अल्लादिन त्याला बैठकीच्या खोलीत घेवुन गेला.
"चल मुला लौकर तयार हो. आपण खजीना शोधायला जावु." चाचा त्याला फारच घा‌ई करु लागला. अल्लादिनने उत्तेजीत झलेल्या चाचाला जरा शांत केले.
अल्लादिन फटाफट कपडे करुन तयार झाला. त्याच्या अम्मीने जेवण बांधुन दिले, व दोघे खजीन्याच्या शोधात निघाले. चाचा पुढे राहुन वाट दाखवत होता. गावच्या बाहेर वाळवंट ओलांडुन दोघे एका डोंगराच्या रांगेत पोचले. आपल्या पोतडीत हात घालुन चाचाने नकाशा काढला व बराच वेळ स्वतःशी पुट्पुटत तो त्या नकाशात डोके घालुन बसला. एकदाचे समाधान होवुन त्याने नकाशा परत पोतडीत भरला व नकाश्यात दाखवलेल्या गुप्त गुहेचा शोध चालु केला. बराच वेळ डोंगराच्या रांगेत शोधुनही चाचाला त्याची गुहा सापडत नव्हती. चाचा शिव्यांचा भडीमार करत अल्लादिनसह शोधत राहीला.
एका भयाण दिसणाऱ्या दरीच्या टोकावर चाचाने अल्लादिनला नेले. चाचाला हवी ती जागा एकदाची मिळाली. एक भली मोठी शीळा ताकद लावुन चाचाने बाजुला केली व त्याखाली लपलेल्या एका अरुंद घळीत तो काही वेळ डोकावला. "मिळाली एकदाची" असे ओरडत त्याने अल्लादिनला मिठी मारली. पोतडीतुन एक दोरखंड काढुन त्याने अल्लादिनच्या कमरेला बांधला. तो पुतण्याला बोलला,"मुला मी तुला या दोराने मी तुला खाली सोडतो. तु पटकन खाली उतर. खाली आत एक गुहा दिसेल. त्या गुहेत आपला खजीना आहे."
"त्या खोल गुहेत जायला लागेल? बापरे!" अल्लादिन थोडा बिचकला.
"अरे सोपे आहे. दोर लावुन खाली तु आत गेलास, तुझे काम केलेस की मी तुला परत ह्या दोराने खेचुन बाहेर काढीन."
"पण तु का तिथे जात नाहिस?"
"अरे ती गुहा तोंडाशी खुपच अरुंद आहे." चाचाने उत्तर दिले.
ना‌इलाजाने अल्लादिनला त्या गुहेत उतरावे लागले. त्या गुहेच्या अरुंद मुखातुन तो आत कसाबसा घुसला. गुहेत चिंचोळ्या मुखातुन अल्लादिन आणखी आत आत गेला. आता गुहेत पुर्ण काळोख होता. अल्लादिनने काडेपेटीने आपल्या जवळची मेणबत्ती लावली. येणाऱ्या मिणमिणत्या प्रकाशात आतले दृश्य पाहुन तो अवाक झाला. गुहेत अनेक पोती अस्ताव्यस्त पडली होती. प्रत्येक पोत्यात सोन्याची नाणी, अलंकार, रत्ने, मोती यांचा खच पडला होता.
अल्लादिनला अत्यानंदाने ओरडला," चाचा! आपण श्रीमंत झालो."
वरुन त्याला चाचाचा क्षीण आवाज आला,"तिथे एक जुनाट पितळेचा दिवा आहे. मला तो पाहिजे."
"अरे चाचा इथे जगातला सर्वात मोठा खजीना पडला आहे आणी तु भिक्कार दिवा काय मागतोस?"
"मला फक्त तो दिवा पाहिजे. आण तो इकडे"
"पण चाचा इथे तर कुबेराची दौलत आहे!"
"दिवा शोध आणी इकडे दे. तु माझे ऎकले नाहीस तर तुला मी ह्या गुहेतच तुला तडफडत मरायला ठेवीन" चाचा विचित्र आवाजात चिडुन ओरडला.
अल्लादिन चाचाकडे दुर्लक्ष करुन हिरे व सोने आपल्या खिशात भरत राहिला. अचानक त्याला जाणीव झाली की चाचाने वरुन दोराचे दुसरे टोक गुहेत सोडुन दिले व तो त्या घळीच्या तोडावरची शीळा परत लावत आहे. अलादिनच्या मनातली त्या दौलतीची लालसा क्षणात नाहीशी झाली व एका अनामिक भितीने तो थरारुन उठला. कोपऱ्यात पडलेला दिवा उचलुन गुहेच्या तोंडाशी पळत तो जोराने ओरडला, "चाचा मी तुला दिवा देतो पण मला बाहेर काढ!"
तो भिक्कारडा दिवा हातात घेवुन तो गुहेच्या मुखाशी वर पहात होता. पण गुहा बंद करुन त्याला जिवंतपणी गाडुन, चाचा निघुन गेला होता. अल्लादिन आपल्य चाचाच्या बोलण्यावर विश्वास ठेवल्याबद्दल स्वतःच्या कर्माला दोष देत रडु लागला.
उरलेल्या मेणबत्तीच्या उजेडात त्याने दुसरी वाट शोधायचा प्रयत्न केला. पण त्याला लगेचच जाणवले की अन्न व पाण्याशिवाय इथे तडफडत मरण्याशिवाय आता दुसरा मार्ग नाही. हातातली मेणबत्ती संपत विझायला आली.
त्याला त्याच्या अम्माची याद येवु लागली. तिचे प्रेम व तिच्या शरिराच्या उबेची आठवण झाली. तिचे म‌ऊ लुसलुशीत शरीर, तिचे त्याने काल कचकून दाबलेले म‌ऊ स्तन व त्याचा लवडा रगडलेले नितंब त्याला आठवत होते. त्याचा लवड्याने अनुभवलेली तिच्या योनीतील धग तो डोळे मिटुन अनुभवु लागला.
डोळे उघडले तसा तो भानावर आला. रडत भेकत अल्लादिन हातातला तो दिवा हाताने धुळ झटकत साफ करायचा प्रयत्न करु लागला. त्या दिव्यानेच त्याचा घात केला होता, आता निदान मेणबत्ती विझायच्या आत तो दिवा लावला तर थोडा त्याचा उजेड तरी पडेल, असा विचार करत त्याने हातानेच तो दिवा घासला.
अलादिनला वीज पडल्यासारखा आवाज व उजेड जाणवला व त्याच्या समोर धुर झाला. धुर विरला तसा त्याला एक अतिशय सुंदर मुलगी दिसली. झिरझिरीत पारदर्शक कपडे घातलेली त्या मुलीचे सगळे अवयव अलादिनला दिसत होते. तिचे टपोरे स्तन, सुडौल मांड्या व त्यामधली घळ त्याला दिसली.
"तुम्ही मला बोलवले, मालक? मी हजर आहे. काय आज्ञा आहे तुमची?" त्या सुंदरीने विचारले.
अल्लदिन उभा राहीला. हळु हळु चालत तो तिच्या समोर गेला. बिचकतच त्याने तिला हत लावला. एक खरी खुरी हाडामासाची मुलगी त्याच्यासमोर होती!! तो परत एक पा‌उल मागे आला व तिच्या बोलण्याचा विचार करु लागला.
"माझी आज्ञा? काय म्हणायचे आहे तुला?" त्याने त्या सुंदरीला विचारले.
"माझे नाव सुंदरी. मी या दिव्यातली जीनी आहे. तुमची इच्छा हीच मझी आज्ञ्या आहे. तुम्हाला काय हवे ते मी देवु शकेन. मग काय आज्ञा तुमची?
"अ....अ..मला भुक लागली आहे." अल्लदिन बारिक आवाजात बोलला.
त्याचे बोलुन संपले नाही तोच जीनीने टिचकी वाजवली व त्याच्यासमोर राजेशाही खाण्याच्या पदार्थाने भरलेले एक मेज अवतरले. अशी पक्वान्ने अल्लादिनने आयुष्यात खायचे सोडा, पाहिली पण नव्हती. तो हावरटासारखा त्या मेजवानीवर तुटुन पडला व पोटाला तड लगेस्तोवर खात राहिला.
पोटोबा शांत झाल्यवर त्याने सुंदरीकडे नवलाने पाहिले व विचारले, "तु मला माझ्या घरी घेवुन जाशील का?"
"अलबत! तशी तुमची इच्छा आहे का? सुंदरीने विचारले व हात उंचावत टिचकी मारायचा अविर्भाव केला.
"थांब.. थांब. त्या आधी माझी दुसरी इच्छा पुरी कर. अल्लादिन तिच्याकडे निरखुन पहात विचार करत बोलला.
"जी मालक! जशी तुमची इच्छा!" तिने उत्तर दिले.
"तू असे कर, तुझे ते नाटकातले कपडे उतरव! माझ्या जवळ ये, म्हणजे आपली एकमेकाची चांगली ओळख हो‌ईल." तो चाचरत बोलला.
"मी कपडे उतरवुन तुमच्याजवळ यावे अशी तुमची इच्छा आहे मालक?" सुंदरीने विचारले.
"हो" बोलुन तो तिच्याकडे पहात राहिला. तिने तिचा तलम अंगरखा व सलवार उतरवली व पुर्ण नग्न होवुन त्याच्या जवळ चालत आली व हात जोडुन उभी राहिली.
अल्लादिनचा त्याच्या डोळ्यावर विश्वास बसत नव्हता. इतकी नाजुक रुपगर्वीता त्याच्यासमोर नग्नावस्थेत उभी होती. अविश्वासाने त्याने हात लांब केला व तिला स्पर्श केला. खरच त्याचा हाताला तिच्या नितळ शरीराचा उबदार स्पर्श झाला. खऱ्या रक्तामासाची सौंदर्यवती त्याच्यासमोर त्याची वाट पहात होती!
त्याने तिच्या स्तनाला हात लवला. त्याच्या आ‌ईसारखे तिचे स्तन ओघळले नव्हते, तर गर्वाने चोचा वर करुन पहात होते. त्याने तिच्या नाजुक कमरेवर हात नेला. तिच्या बेंबीत बोट फिरवुन त्याचा हात तिच्या केसाळ योनीवर गेला. तिची योनी हातात भरुन घेतली व एक बोट तिच्या योनीत घातले. एकदम टा‌ईट! त्याच्या आ‌ईच्या फोदीसारखी तिची ढिली नव्हती. काही क्षणातच एका जवानीने मुसमुसलेल्या मुलीचे शरीर किती मनोरम असु शकते ते त्याच्या हातांना जाणवले. तिचे स्तन दाबुन त्याने त्यावर त्याचे ओठ नेले. मनोसोक्त स्तन चोखुन त्याने तिच्या केसाळ योनीवर नजर वळवली. गुडघ्यावर खाली बसुन त्याने तिच्या योनीचा सुगंध नाकात भरुन घेतला. तिची पाय फाकवुन त्याची जीभ योनी चाखु लागली.
कामासक्ती अनावर होवुन त्याने तिला गुहेच्या जमीनीवर झोपवले व तिच्यावर तो आरुढ झाला. आपले हत्यार तिच्या ओल्या योनीत घालुन तो तिला भोगु लागला. सावकाशीने, चवीने, कामुक आवाज करत तो तिच्या यौवनाचा आनंद घेत झवत आजुबाजुची परिथिती जणु विसरला.
तिने त्याला सुखाच्या टोकावर नेल्यावर त्याचा गळला व तो तिच्या अंगावरुन बाजुला झाला. "चल आता इथली सर्व संपंत्ती गोळा कर आणी मला माझ्या घरी घेवुन चल."
ती धिम्म हलली नाही. बसुन तिने त्याच्याकडे फक्त हसुन पाहिले. त्याने दिवा घासला. "चल आपण जावु इकडुन"
"चल बोल ’जशी आपली आज्ञ्या’ आणी काढ मला या भयाण जागेतुन! चल लवकर निघुया आपण!" तो ओरडला. "
तिने खेदाने डोके हलवले.
"माफ करा! तु जेव्हा मला झवत होतास, आपले प्रेम करणे चालु होतो तुझी शक्ती नाहिशी झाली." आता तु माझे मालक राहिला नाहिस." ती चक्क एकेरीवर आली!!
"ते ठिक आहे! मला काही दासी वगैरे नको. फक्त मला इकडुन घेवुन चल." अल्लदिन कावुन बोलला.
"माफ करा मी तुझे काहिच ऐकु शकत नाही"
"मग आपण इकडुन बाहेर कसे पडणार?" त्याने तिला चिडुन विचारले.
"अगदी सोपे आहे. या गुहेत एक अंगठी पडली आहे. ती अंगठी घास त्यातही एक जीनी आहे. तो माझ्या इतका ताकदवान नाही पण तुझे काम करेल." असे बोलुन ती अल्लादिनकडे पाहुन छान हसली.
अल्लादिनने आजुबाजुला पाहिले. त्या गुहेत अंगठ्यांचा खचकोळ पडला होता. "ती अंगठी मी कशी ओळखु?" त्याने हताश होवुन विचारले.
" तो तुझा प्रश्न आहे. त्यात मला काही करता येणार नाही" इतके बोलुन एका धुराच्या लोटात ती नाहिशी झाली.
बिचारा अल्लादिन परत अंगठी शोढायला लागला. एकेक अंगठी तो घासुन पाही व वेगळी ठेवे. त्याने हजारो अंगठ्या घासल्या पण काहीच होत नव्हते. मिनटे गेली, तास गेले. जीनी काही येत नव्हता. बिन कामाच्या अंगठ्यांचा मोठा ढिग झाला. आता तपासणी करायच्या फारच थोड्या अंगठ्या उरल्या. अल्लादिनची बोटे सोलुन निघाली, हात घासुन ठणकु लागला. त्याला प्रचंड भुक लागली. पण अल्लादिन श्रीमंतीची विरणारी स्वप्ने पाहत अंगठ्या घासत राहिला.
अचानक परत मोठा फटाका फुटल्यासारखा आवाज आला. गुहा मोठ्या उजेडाच्या झोताने उजळली व घुरातुन जीनी अवतरला. हा जीनी एक काळा कभिन्न हशबी होता.
तो हशबी जीनी काही बोलायच्या आत अल्लादिनने हुकुम सोडला, "चल मला इकडुन घरी घेवुन चल." आता त्याला परत एकदा केलेली चुक करायची नव्हती!!
त्याने जेमतेम दिवा हातात घेतला व त्याला आपण हवेत तरंगत आपल्या घरी आपल्या खोलीत पोचल्याची जाणीव झाली. तो धावतच आपल्या अम्मीला शोधायला घरभर शोधु लागला. त्याला तिला आपली सुरस कथा कधी तिला सांगतो असे झाले होते. घरात ती न दिसल्यामुळे तो तिच्या खोलीत पोचला. तिथले दृश्य पाहुन तो हैराण झाला. अम्मी तिच्या पलंगावर नागडी झोपली होती व तिच्यावर अब्बास चाचा झोपला होता व तिला हमसुन झवत होता.
त्याने चिडुन अंगठी घासली व जीनीला आज्ञ्या दिली "या माणसाला इकडुन घेवुन जा व समुद्रात टाकुन दे."
बिचारा अब्बास अलि! एका आनंदाच्या क्षणी त्याची उचलबांगडी झाल्याची जाणीव त्याला झाली व तो नाहिसा झाला. जीनी त्याचे काम करुन परत आला. "ठिक आहे" असे बोलुन अल्लादिनने त्याला निरोप दिला. जीनी वाकला व नाहिसा झाला.
अल्लादिन आपल्या नजरेसमोर अम्मीचे देखणे शरीर पसरलेले पहात होता. त्याने आपली तुमान उतरवली व तिच्यावर तुटुन पडला. हे सारे एका क्षणार्धात धडल्यामुळे तिला हेही समजले नाही की अबासच्या जागी अल्लादिन आहे, व तिच्या चुतीतला लवडा बदलला आहे. ती लय न बिघडवता आपले कुल्ले वर खाली करत झवण्याचा आनंद घेत राहिली. दोघेही झडले. अम्मी त्याच्या लवड्यातुन शेवटचा थेंब गळेपर्यंत त्याला चोदत राहिली.
"अब्बास तु इतके चांगले झवु शकतोस हे मला महित नव्हते." ती डोळे बंद ठेवुन चित्कारली. हे ऎकुन एकदम अल्लादिनचा लवडा म‌ऊ झाला तसे मग तिने डोळे उघडले.
"अल्लादिन तू! तू परत कधी आलास? अरे तु हे काय करतोस? मी तुझी अम्मी आहे. तुला सांगीतले होते ना की आपण परत असे करायचे नाही? उतर माझ्यावरुन."
अल्लादिनने प्रेमाने आपले बोट तिच्या ओठावर ठेवुन तिला चुप केले. "अम्मी आता आपण आपल्याला पाहिजे ते करु शकतो. आपण खुप श्रीमंत आहोत!!" त्याने सगळी कहाणी सांगीतली. मग अंगठी घासुन जीनीला बोलावले व खायला प्यायला मागावले. त्याला धन दौलत, दाग दागिने आणायला सांगीतले. अम्मीला व स्वतःला उत्तम उंची कपडे मागवले.
एकदाचे अम्मीला अल्लादिनचे सांगणे पटले. आपल्या अंगावरच्या रेशमी कपड्यांवरुन तिने हात फिरवला व तिला समाधन वाटले. तिने अल्लादिनकडे प्रेमाने पाहिले व ती खाली वाकुन गुडघ्यावर बसली. अल्लादिनचा छोटा झालेला लवडा तिने प्रेमाने हातात घेतला व दाबुन आपल्या तोंडात घेतला व चोखु लागली.
अम्मीच्या तोंडाची उब व तिच्या जीभेचा स्पर्शाने अल्लादिनचा लवडा परत कडक झाला. अम्म्मीकडे पाहुन त्याला एक एक युक्ती सुचली. त्याने आपल्या बोटातली अंगठी घासली व अंगठीतला हशबी जीनी उगवला. "माझा दिवा घेवुन ये." पापणी लवायच्या आत दिवा त्याच्या समोर हजर झाला. अल्लादिनने दिवा घासला. सुंदरी येवुन उभी राहीली. अल्लादिनने दोघाना जवळ बोलावले व त्याने त्यांच्या कानात खुसफुस केली व हुकुम दिला.
दोघांनाही हशबी जीनीने उचलले. तो व त्याची अम्मी अलगद तरंगत पलंगावर पोचले. सुंदरी अल्लादीनचा लंड चोखु लागली. हशबी जीनी अमीच्या मागे गेला व त्याने अम्मीचे पाय वर करुन फाकवले व त्याने त्याचा दहा इंची दांडका तिच्या फोदीत घातला. अम्मीनी सुंदरीच्या ताब्यातला अल्लादिनचा लवडा चोखायला घेतला. सुंदरीच्या वाट्याला अल्लादिनच्या गोट्या चाटणे आले. अल्लादिन सुंदरीला आपल्या चेहऱ्यावर ओढले व तिची सुगंधी चुतीत जीभ घालुन आतबाहेर करु लागला. चौघेही पलंगावर एकामेकाचे वेगवेगळे आवयव चाटत, चोखत, चोदत एकामेकाला आनंद देत होते. त्या आनंदाच्या भरात सुंदरी हे विसरली की ती आता अल्लादिनची दासी नाही! व तो सांगेल ते ती ऎकत राहिली!!
पुढे चालु....................
अल्लादिन व जादुचा दिवा ३
लवकरच अल्लादिन एक बडा व्यापारी बनला. अल्लादिना आपल्या अम्मीला घेवुन त्याने विकत घेतलेल्या नव्या महालात रहायला गेला. हा महाल एका तरुण व्यापाऱ्याने नुकताच आपल्या बायकोसाठी बांघला होता. पण तो बिचारा प्रवासाला गेला असता त्याची बोट वादळात सापडुन बुडाली. त्याच्या विधवेने नवऱ्याची कर्ज फेडायला तो महाल विकला. ती गरीब विधवा बानू या जगात एकटीच होती, त्यामुळे अल्लादिनच्या अम्मीने तिला आपल्या घरी ठेवुन घेतले.
बानू अम्मीबरोबरच रहायची. बिचारी नेहमी दुःखी कष्टी असायची. एक दिवस अल्लादिन कामाला दूर लांबच्या गावाला गेला होता. अम्मीला ताप येवुन तिचे डोके व अंग दुखत होते. अम्मीने बानूला बोलावले व तिला डोके चेपायला सांगीतले. बानूच्या नाजुक हातात जादू होती. ती जादू अम्मीला इतकी आवडली की अम्मीनी तिला आपले दुखणारे अंग चेपायला सांगीतले. मग तेल मालीश करायला सांगीतले. अंगाला तेल लावताना कपडे खराब होवु नये म्हणुन बानूने अम्मीला तिचे कपडे काढायला सांगीतले. बानूच्या हाताची जादु अम्मीच्या सर्वांगावर अशी काही चालली की अम्मीची डोके दुखी, अंग दुखी पार पळुन गेली.
दुसऱ्या दिवशी बानू आजारी पडली. मग काय! अम्मीने तिचे अंग चेपले, तेल मालीश केले, आणी काय काय केले. अल्लादिन गावावरुन परत ये‌ईपर्यंत त्या दोघी एकीमेकीची मदत करत जास्त वेळ पलंगावरच झोपुन होत्या. त्यांनी एकदुसरीची अंगे चेपली, चाटली, चोखली सर्व काही यथेच्छ्य केले.