मॅनेजर
by pranaykatha©
"एक्सक्युज मी, मला हॉटेलच्या मालकांशी बोलायचंय."
राजा, हॉटेलचा मॅनेजर, रजिस्टरमध्ये डोकं खुपसून काहीतरी आकडेमोड करत होता. वर न बघताच वैतागून तो खेकसला, "काय आहे? काय पायजेल?"
"अहो मला मालकांशी काहीतरी महत्त्वाचं बोलायचंय. तुम्हीच आहात का, मालक?"
राजानं या वेळी तो नाजूक आवाज नोटीस केला. रजिस्टरमधनं डोकं बाहेर काढत त्यानं काउंटरच्या पलिकडं बघितलं. एक अतिशय सुंदर तरुणी मान तिरकी करुन आणि डोळ्यांच्या पापण्या मिटमिट करत त्याला विचारत होती, "सांगा ना, तुम्हीच आहात का, मालक?"
"अं? नाही, मी मॅनेजर आहे इथला. काय हवंय तुम्हाला?" राजा सावरत म्हणाला. आयला, कसला आयटम आहे! गोरापान रंग, काळेभोर डोळे, नाजूक गुलाबी ओठ, खांद्यावर रुळणारे सरळ केस. एकवीस-बावीसची असावी, राजानं अंदाज बांधला.
"मॅनेजर आहात का?" राजाला तिच्या आवाजात तुच्छता जाणवली. "नाही म्हणजे मला माहित नाही तुम्ही काही करु शकता का या बाबतीत. जरा खाजगी आणि महत्त्वाचं बोलायचं होतं..." पापण्यांची मिटमिट करत तिरकी मान तिनं सरळ केली.
"काही प्रॉब्लेम आहे का? तुम्ही मला सांगू शकता. मी इथला मॅनेजर आहे, राजा. राजा हात्लावणे," असं म्हणत त्यानं आपला उजवा हात शेकहॅण्ड साठी पुढं केला.
"कुठं हात लावायचा?" तिनं आश्चर्यानं विचारलं.
"अहो तुम्ही नाही कुठं लावायचा हात. माझं आडनाव आहे ते - हात्लावणे. पण तुम्ही मला राजा म्हणू शकता. हे हे हे!" आपला हात तसाच पुढं ठेऊन हसत हसत राजा बोलला.
"अच्छा अच्छा. नाइस नेम, मिस्टर रा-जा!" लाडीकपणे त्याचं नाव घेत तिनं आपला डावा हात त्याच्या उजव्या हातावर दाबला. तिच्या कोमल स्पर्शानं राजाच्या अंगावर शहारे आले.
"तुम्ही तुमचा प्रॉब्लेम मला सांगू शकता, मॅडम," मनातल्या गुदगुल्या आणि चेहर्‍यावरचं हसू शक्य तितकं दाबत राजा म्हणाला, "तुमचे प्रॉब्लेम सोडवण्यासाठीच तर मी इथं आहे."
"ओह्‌, सोऽऽ स्वीट ऑफ यु मिस्टर रा-जा," आपली लांबसडक गोरीपान बोटं त्याच्या हातावरुन फिरवत ती काउंटरवर पुढं झुकली. नकळत राजाचं लक्ष तिच्या भरदार छातीकडं गेलं. वयाच्या मानानं तिचं शरीर जरा जास्तच 'भरलेलं' वाटत होतं. काउंटरवर रेलून उभी असल्यानं तिचे गरगरीत गोळे खालून दाबले जात होते. तिच्या कुर्त्याच्या खोल गळ्यातून बाहेर पडू पाहणार्‍या गोर्‍या-गुलाबी गुबगुबीत गोळ्यांवर त्याची नजर खिळली.
"त्याचं काय आहे ना मिस्टर राजा, प्रॉब्लेम अतिशय सिरियस आहे आणि खाजगी पण. म्हणून मी हॉटेलच्या मालकांना शोधत होते," तिची बोटं त्याच्या मनगटावरुन सरकत त्याच्या दंडापर्यंत आली होती. तिची बोटं आपला दंड चाचपतायत ह्या कल्पनेनंच राजाचा लंड कडक झाला. दोन्ही हातांचे कोपरे काउंटरवर टेकवून तो पण तिच्या दिशेनं झुकला. आता तिच्या कुर्त्याचा गळा त्याला अजूनच खोल दिसत होता. मधली चीर तर त्याला ह्या डोहात उडी मारायलाच खुणावत होती जणू.
"मालक काय करणार हो? मी आहे ना इथला मॅनेजर. तुम्ही सांगून तर बघा तुमचा प्रॉब्लेम," नजर अजून खोलवर गाडत राजा म्हणाला, "तुमचे कितीही खाजगी प्रॉब्लेम्स सोडवायला आवडेल मला..."
"रियली? यू आर सच अ जंटलमन, रा-जा," जरा जास्तच मादक आवाज काढत ती त्याच्या कानाच्या पाळीशी खेळू लागली. एकमेकांचे श्वास ऐकू येतील इतक्या जवळ त्यांचे चेहरे आले होते. तिची बोटं त्याच्या कानावरुन त्याच्या केसांमध्ये फिरत होती. राजा जाम एक्साइट झाला होता. अनावर होऊन त्यानं आपल्या उजव्या हातानं तिचा केसांमध्ये फिरणारा हात पकडला आणि हळूहळू आपल्या चेहर्‍यावर आणून सोडला. त्याच्या गालावर तिच्या मऊसूत लांब थंड बोटांचा झालेला स्पर्श अंगावर काटा उभा करुन गेला. त्याची नजर अजूनही तिच्या कुर्त्याच्या गळ्यातून आत काहीतरी शोधत होती. तिचे भराभर वर-खाली होणारे गोळे बघून त्याचाही श्वास गरम झाला.
"मला खात्री आहे तुम्ही हा प्रॉब्लेम सोडवू शकाल, मिस्टर मॅनेजर," लाडीक हसत तिनं आपली बोटं त्याच्या गालांवरुन फिरवत त्याच्या ओठांवर आणली. राजाचं भान आता पुरतं सुटलं होतं. तिच्या बोटांचा ओठांना स्पर्श होताच त्यानं आपली जीभ बाहेर काढून ती मादक नाजूक बोटं चाटायला सुरुवात केली. ती देखील त्याला साथ देत आपलं एक-एक बोट त्याच्या तोंडात देऊ लागली. तो हावरटासारखी तिची बोटं चाटत-चोखत-चावत होता. पाचही बोटं आळीपाळीनं चोखून झाल्यावर तिनं आपला हात मागं घेतला. राजाही थोडा भानावर आला.
"अं...तुमचा प्रॉब्लेम सांगताय ना मॅडम?"
"अरे हां, प्रॉब्लेम..." काउंटर वरुन मागं सरकत सरळ उभं राहत ती हसली आणि म्हणाली, "एक्चुली, वर रुम नंबर ३०२ च्या टॉयलेटमध्ये 'धुवायला' पाणीच नाहीये हो!!! तेच सांगायला मी खाली आले होते..."